İlçemiz genelinde çok sayıda  değirmen bulunmakta iken, şu an az miktarda değirmen bulunmaktadır.  Diğerleri artık kullanılmıyor. Terk edilen değirmenlerin büyük bölümü sellerde yıkılmış durumda.

Halen günümüzde az da olsa varlığını sürdüren değirmen sahipleri, değirmenlerinin  bakımını ve tamirini yapmış. Geçmiş yıllarda yoğunluk nedeniyle değirmende sırayla mısır öğütüldüğünü, son zamanlarda rağbetin azaldığını, bu  gelişmenin nedeni göç nedeniyle köylerin boşalması, mısır tarımının yapılmaması değirmenleri susturduğunu söylüyorlar.   

Değirmen işletmeciliğinin babalarından miras kaldığını, amaçları kazançtan ziyade geleneği yaşatmak ve  değirmeni sonraki kuşağa devretmek olduklarını, eskiden bir değirmenciliğin kazançlı bir meslek olduğunu, bugün ise bu işleri bilenin kalmadığını söylüyorlar. "Değirmenlerin terk edilmesi bizi çok üzüyor"  "Yaylalarda ve köylerde yaşamın yoğun olduğu dönemlerde dedelerimiz yetiştirdiği mısırı hasat eder, sonra da serenderde kuruturdu. Kışın bu mısırlar ailenin ihtiyaçları doğrultusunda su değirmenlerinde öğütülürdü. Mısır unu, temel besin kaynağıydı. Mısır unu, ekmek yapımında, hamsi kızartmada, çeşitli lahana yemeklerinde muhakkak kullanılırdı. Günümüzde ise mısır ekmeği az yenir oldu. Değirmenlere de ihtiyaç kalmadı. Değirmenlerimiz kaderlerine terk edildi."dediler.

Muharrem Göç