Değirmenler Tarih Oluyor

 Geçmişte un ihtiyacını karşılamak için kullanılan su değirmenleri, gelişen teknolojiyle birlikte tarihe karışıyor.
 Değirmenler Tarih Oluyor

Geçmişte un ihtiyacını karşılamak için kullanılan su değirmenleri, gelişen teknolojiyle birlikte tarihe karışıyor. Artık su başlarında mısır, buğday öğütürken türkü söyleyen kızların sesi yankılanmıyor, Hala varlığını sürdürseler de yavaş yavaş unutulmak üzere.
İlçemiz genelinde çok sayıda değirmen bulunmakta iken, şu an az miktarda değirmen bulunmaktadır. Diğerleri artık kullanılmıyor. Terk edilen değirmenlerin büyük bölümü sellerde yıkılmış durumda.
Halen günümüzde az da olsa varlığını sürdüren değirmen sahipleri, değirmenlerinin bakımını ve tamirini yapmış. Geçmiş yıllarda yoğunluk nedeniyle değirmende sırayla mısır öğütüldüğünü, son zamanlarda rağbetin azaldığını, bu gelişmenin nedeni göç nedeniyle köylerin boşalması, mısır tarımının yapılmamasının değirmenleri susturduğunu söylüyorlar.
Değirmenciler, değirmen işletmeciliğinin babalarından miras kaldığını, amaçlarının kazançtan ziyade geleneği yaşatmak ve değirmeni sonraki kuşağa devretmek olduğunu, eskiden değirmenciliğin kazançlı bir meslek olduğunu, bugün ise bu işleri bilenin kalmadığını söylüyorlar. Değirmenciler, "Değirmenlerin terk edilmesi bizi çok üzüyor. Yaylalarda ve köylerde yaşamın yoğun olduğu dönemlerde dedelerimiz yetiştirdiği mısırı hasat eder, sonra da serenderde kuruturdu. Kışın bu mısırlar ailenin ihtiyaçları doğrultusunda su değirmenlerinde öğütülürdü. Mısır unu, temel besin kaynağıydı. Mısır unu, ekmek yapımında, hamsi kızartmada, çeşitli lahana yemeklerinde muhakkak kullanılırdı. Günümüzde ise mısır ekmeği az yenir oldu. Değirmenlere de ihtiyaç kalmadı. Değirmenlerimiz kaderlerine terk edildi." dediler.