GÜZEL GÜLÜŞLÜ İNSANLAR EKSİLİYOR BİR BİR
Güzel gülüşlü insanlar eksiliyor hayatımızdan bir bir. Geçen yıl bu vakitler HAKAN ATEŞLİ ayrılmıştı aramızdan aniden. Yine gülerek ve sevgi çemberiyle sararak etrafını. Bu yıl 7 Eylül 2014’te ise NURLAN ÇAVUŞOĞLU’nu kaybettik. Komşumuzdu, Atatürkçü Düşünce Derneği’nden yönetim kurulu arkadaşımdı. Birlikte çok güzel işler yapmıştık. Sevgi dolu, emek dolu işler...
Yaptığı herşeyi çok ciddiye alır ve çok tiziz davranırdı Nurlan. Toplantıları hiç aksatmaz, sürekli yeni fikirler üretir, ürettiği fikirlerle yeni ufuklar açardı. Söylediklerini de öyle incelikle söylerdi ki, kimse kırılmasın, üzülmesin isterdi. Sesinin kendi tınısında var olan incelik, bütün davaranışlarına yansırdı. Üzgün olduğu, yorgun olduğu anlarda bile yüzünü kaplayan gülüş, hiç solmazdı. Üstelik öylesine bir tebessüm değil, tüm yüzünü aydınlatan bir gülüş görürdünüz...
Bazı insanlar bulunduğu yere öyle bir canlılık verirlerki, ansızın gittiklerinde anlarsınız nasıl doldurduklarını yaşadıkları yerleri. Günaydınları, merhabaları eksilirken hayatınızdan; bir gülüşün daha solduğunu hissedersiniz. Kısa süren hayatlarında ne çok dost biriktirdiklerini ve geride ne güzel duygular bıraktıklarını hissedersiniz. Hep hatırlanacak insanlardır onlar. Her an karşımıza çıkıvericek sandığımız, kahkahasını bir yerlerde duyacağımız hissiyle bir an daldığımız.
Güzel gülüşlü insanlar eksiliyor hayatımızdan, fakat gönlümüzde yerleri hep baki. Bu güzel gülüşlü, güzel yürekli insanlar; yaptığımız güzel işlerde, iyi dileklerde , yarının güzel gülüşlü çocuklarının gözlerinde hep yaşayacak. Biz yeni tuğlalalar inşa ettikçe yeni yüreklerde, sevgiyi ektikçe ıssız insanların gözlerine onlar hep yaşayacak.
Günaydını, merhabayı, iyi akşamları çok görmedikçe birbirimize; iyi günümüzde birlikte sevinip, zor günümüzde yan yana oldukça, ürettikçe ve düşündükçe; halden anlayıp, hal hatır sorunca; bir tebessümle aydınlandıkça yüzümüz o güzel insanlar hep yaşayacak içimizde...
.jpg)
