Şöyle ki:

Anayasamızın 81 ve 103. maddeleri ile Ceza Yasamızın 302 ve 309. maddeleri buna izin vermemektedir. Anayasamızın 81. maddesi milletvekillerinin, 103. maddesi de cumhurbaşkanının yemin metnidir. Her iki metinde de ‘… VATANIN VE MİLLETİN BÖLÜNMEZ BÜTÜNLÜĞÜNÜ...’ koruyacağına dair milletvekilleri ve cumhurbaşkanının yemini vardır. Ülkeyi yönetenlerin bu yeminlere sadakatini beklemek, yönetilenlerin hakkı, yönetenlerin de görevidir. Bu bir hukuk güvencesidir. Bu güvenceye sığınmak ve bunun sonucunu beklemek en doğal hakkımızdır. İhtimal vermek istemiyorum ama diyelim ki bu konuda gereken yapılmadı. İşte o zaman ceza yasamızın 302 ve 309. maddeleri devreye girmektedir. 

Ceza yasamızın 302. maddesi devletin birliğini ve ülkenin bütünlüğünü bozanların, 309. madde ise Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suç işleyenlerin cezalandırılmasını düzenleyen maddelerdir. Her iki maddenin de cezaları ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasıdır. Şimdi bu maddelerin uygulanması ile ilgili görüş ayrılıkları olabilir. Özellikle ihmali ile ülkenin bölünmesine sebebiyet verenlere nasıl uygulanacağı tartışılabilir.  Ama mevcut yasalarımızın hukuk devleti ilkeleri ve hukuk devleti gelenekleri doğrultunda uygulanması ve yasalara uyulması halinde ülkenin bölünmesi mümkün değildir. 

Bir de olayın sosyal boyutu vardır. Bir an için hukuk devleti ve yasalara saygı boyutundaki kuşkuların haklılığını kabul edecek olsak dahi, İstanbul Gaziosmanpaşa ilçesinde bayrağa sahip çıkanlarla, Gezi Parkına sahip çıkanların bile bölünmeyi engellemek için yeterli olacağından kuşkunuz olmasın. Bu ülkede hala en karanlık günlerde ülkeyi kağnılarla (7) düvelin işgalinden kurtaran kahramanların torunlarının yaşadığını kimse unutmasın. Bu kahramanlar varken hiç kimsenin kuşkusu olamasın, bu ülke bölünemez!