ÇOCUKLAR
Çocukların yüreğine nefreti bir kez saldınız mı ve gülerek baktınız mı gözlerine nefreti okurken, bir daha öğretmek zordur merhameti kalplerine… Çocukların içine güvensizliği, kuşkuyu ve inanmamayı bir nebze kattıysanız yeniden çekip almak zordur içinden…
Menfaati ve itaati verdiyseniz sevgiye karşılık, başka türlüsünü öğretmek zordur… Tanımadığı, bilmediği insanlara sırf sizin hırslarınız yüzünden hınçla doluyorsa küçük yüreği ve haykırıyorsa bu nefreti sırf duyulabilmek ve görülebilmek için artık duyulmanın ve görülmenin nefretten başka çaresi kalmayacaktır hafızasında…
Şimdi siz ne derseniz boşuna… Normalleşmiştir bir kere nefretin dili tüm toplumun hafızasında. Küçük bedenler sadece haykırmakla yetinirken içindekini, gücü eline geçirdiği anda yumruk olacaktır elleri. Karşısındakine düşünmeden, anlamadan, dinlemeden indirecektir en sert halini…
Bazen bir köpeğin gözlerinden alacaktır hıncını, onların kan olup akması, ya da nefes olup atmaması bile engel olamayacaktır ellerine. Gözlerin köpek bedeninden ayrılıvermesi dindirecektir içindeki nefreti…
Bazen bir çocuğun bedeninde oluşan izlerin sebebi olacaktır bedeninde onulmaz yaralar açarken duramayacaktır elleri…
Sonra bir gün sokak ortasında alnından bir kurşunla vurulup yerde yatan bir adamın, hiç bilmediği hayallerine attığı o tek kurşunun bir hayatla birlikte tüm hayatları söndürdüğünü göremeyecektir gözleri…
Dinlemeyi, anlamayı ve farklı düşünmenin ne olduğunu bir türlü sezemeyecek; eleştirilmeyi, yanlış yapabilmeyi ve yanlışını kabul etmeyi reddedecektir. Onuruyla kaybetmenin onursuzca kazanmaktan daha güzel olduğunu hiç öğrenemeyecektir.
Sevgisine karşılık vermeyene onu terkedene ve istediğini yapmayana, acımasızca yaşam hakkına saldırmayı hak görecektir. Sevginin insanın kalbinden geldiğini, insanın sadece yüreğiyle sevdiğini asla anlayamayacak ve sevemeyecektir…
Bir çocuk, bir toplumun aynasıdır. Bir toplum bir çocuğun yansımasıdır. Bir çocuğun yüreğine ektiğiniz nefret tüm yüreklerde yankılanır….
.jpg)
