ÖNLEMLERİ ŞİMDİDEN ALMALIYIZ!...
Komşu ilimiz Giresun’da meydana gelen selden sonra 8 vatandaşımız vefat etti. Kaybolan 7 vatandaşımız içinde halen arama çalışmaları devam ediyor.
Yaşanan bu olay bize bir kez daha hatırlattı ki, yapılaşmaya daha fazla önem vereceğimiz gibi önlemleri de yine önceden tespit edip gereğini yapmalıyız.
Giresun’daki felaketi bir doğal afet deyip geçiştiremeyiz. Alt yapısı olmadan Irmak ve dere kenarlarına verilen imar izinleri felaketin bir yerde habercisiydi ama, maalesef bazı şeyler hep yaşandıktan fark edilip tedbirler alınmaya çalışılıyor.
Giresun’da yaşanan bu felaketten ders alacağımız çok şeyler var.
Karadeniz bölgesi çok yağış alan bir bölge. Artvin’de, Rize’de bu tür felaketlere sık sık yaşanmasına rağmen gerekli önlemlerin alınmamasına da bir anlam veremiyorum.
Artvin, Rize ve son olarak ta Giresun.
Bu hazin ve üzücü olayları geçtiğimiz yıllarda Samsun, daha sonra da Ordu ilimiz yaşamıştı.
Yine geçtiğimiz yıllarda Ünye’de köprü yıkılmış, uzun süre ulaşım tek şeritten sağlanmıştı.
İlçemizde de yıllar önce Elekçi ırmağının taşması sonucu köprü yıkılmış, 3 hemşehrimiz de akıntıya kapılan jeeple birlikte kaybolup gitmişlerdi.
Yine geçtiğimiz yıllarda Bolaman ırmağının taşması sonucu Küçük Sanayi Sitesindeki bir çok işyeri sular altında kalmıştı.
Sonuca geldiğimizde de diğer il ilçeler gibi ilimiz ve ilçemizde bu felaketlerle karşı karşıya kalma ihtimali yüksek.
Olası ihtimalleri göz önünde bulundurarak gerekli önlemleri şimdiden almamız gerekir diye düşünüyorum.
Tehlike arz eden ev sahiplerine yeni bir mekan mı gösterilir, ırmak ve derelerin etrafı yeniden gözden geçirilip yeniden mi yapılandırılır bilemem ama, mutlaka ama mutlaka A’dan Z’ye gözden geçirilmesi gerekiyor. Doğal afet deyip geçiştirmek kime ne fayda getirir ki?...
İSMAİL HAKKI ÇAMAŞ’I YAZMAK... YAZAMAMAK...
Sustun mu kalemim?
Sustun, bütün kelimelerini kalbine gömerek.
Oysa ne çok şeyler vardı yazacağın, yazmak istediğin…
Hısım, akraba ve arkadaşlıktan hatta kardeşlikten öte birlik ve beraberliğin en güzel örneğini sergilediğimiz sevgili dayımın oğlu İsmail Hakkı Çamaş’ı kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşıyorum.
İyilik timsali, etrafına güven ve huzur veren, yüreği sevgi dolu İsmail kardeşim artık aramızda yok.
Pandemi süresince bir araya gelemesek te hemen hemen her gün telefonda konuşup sohbet ettiğimiz İsmail kardeşimle bu sürecin bir an önce bitmesini bekliyorduk yüz yüze görüşebilmek için. Ama mümkün olmadı. Artık olmayacakta...
Bundan sonra da yapacağımız iş anılarımızı tazelemek, sevgiyle, saygıyla anmak olacak hayatımızda...
Hani bir sevdiğimizi için deriz ye, onu yazmaya ne kalemler ne de kağıtlar yeter diye... İşte İsmail benim için öyle biriydi.. Onu yazmaya ne kalemler ne de kağıtlar yeter...
Sevgili kardeşim, gözün arkada kalmasın. Mükemmel bir şekilde yetiştirdiğin evlatların var.
Artık sevgili eşin ve çocukların bizlere emanet..
Ruhun şad, mekanın cennet olsun benim güzel kardeşim... Seni hiç ama hiç unutmayacağım.
.jpg)
