TEHLİKE ÇANLARI
Kovit-19daki büyük başarımız sonunda maske, mesafe ve temizlik dışında tüm tedbirler kalktı. Tedbirler devam ederken 700 lere düşen vaka sayısı önce uzun süre 900 küsuratlı, sonra da 1500 küsuratlı rakamlara ulaştı. Tedbirlerin yeni kalktığı günlerde vaka sayısının nerdeyse iki katı iyileşme olurken son günlerde yine iyileşme sayısının iki katı vaka sayısına ulaşılmaya başlandı. Hemen her gün, her saat tüm yetkililer uygulanan üç kuralı üstüne basa basa hatırlatmaya çalışmaktadır. Temizlik, maske ve mesafe….
Yasakların kalkmasından yararlanarak biz de kendimizi Bodrum’a yazlığa attık. İçme suyu getiren genç maskesiz geliyordu. Bir daha su almayacağımızı söyleyerek maske kullanmaya ikna ettik. Site bekçisi maske kullandığı halde çocukları ve yakınları olayı ciddiye almıyorlardı. Onları da ikna edip maske ve mesafe kurallarına uydurmaya başladık. Alışverişlerimizi mümkün mertebe hijyen kurallarına uyan kurumsal yerlerden yapmaya dikkat ediyoruz. Ancak hala ne maske takan ne mesafe takan, ne de hiçbir kuralı takan yok.
Avrupa’da birçok ülkede vaka sayısı yok denecek kadar azaldı. Kızım İspanya’da yaşadığı için yakından takip ediyorum. Hemen tüm Avrupa ülkelerinde her geçen gün de azalma olmaya devam ediyor. Sakın ola Avrupa hayranı olduğum sanılmasın ama işte bu durum tamamen kültür farkından kaynaklanmaktadır. Avrupa’da kurallar uymak, bizde ise arkasından dolaşıp ihlâl etmek için konulur. Daha önce yazdığımı sanıyorum ama tam yerine geldiği için bir kez daha yazmadan geçemeyeceğim: Pandeminin ilk çıktığı, tedbirlerin had safhada olduğu ancak sokağa çıkma yasağının olmadığı günlerde Almanya’da yaşayan manevi oğlum ile telefonda görüntülü görüşme yapıyordum. Sokakların boş olduğunu görünce her zaman aynı olup olmadığını sordum. Yasak olmamasına karşın yetkililerin uyarısına uymaları sonucu bu sakinliğin oluştuğunu söylemişti. Aynı anda bir Türk ailenin ise evde sıkıldığını bahane ederek dışarı yemeğe çıktığını, bizin doktoru da yemeğe davet ettiğini eklemişti. Yani biz sadece ülkemizde değil Almanya’da bile kuralları ihlal eden bir toplumuz. Bunun doğal sonucu olarak da alarm zillerinin ve tehlike çanlarının birlikte çaldığını söylememiz gerekiyor. İlle kafamıza vura vura evlere hapis edilmek, şehirlerarası seyahat yasağı ile elimizin kolumuzun bağlanmasını beklemek durumunda mıyız?
‘’Bir kere nus gerektir. Nus ile uslanmayanın hakkı kötektir.’’ Sözüne ne kadar da layık bir topluluğuz. Lütfen kurallara uyalım. Uymayanları uyaralım. Aksi halde sorumsuz kişiler yüzünden ya canımızdan, ya sağlığımızdan, ya da özgürlüğümüzden olacağız! Umarım rakamların beklentilerimiz doğrultusunda çıktığı, tehlike çanlarının sesinin kesildiği günleri hep birlikte görürüz.
.jpg)
