SONU GELMİYOR

Av. Nur Hilal GÜNDÜZ

nurhilalgunduz@gunesgazetesi.net
Facebook'ta Paylaş

       Sonu gelmiyor, kalem yazmıyor, zaman geçmiyor, acılar son bulmuyor. Bir yanda nefret, bir yanda tarifsiz acı; bir yanda çaresizlik, bir yanda umutsuzluk.
               Güvensiz, yarınsız, amansız, sonuçsuz bir mücadele sürerken, günler birbirini kovalıyor. Kim haklı, kim haksız, kim daha bizden, kim öteki derken, olan yitip giden canlara oluyor.
          Siyasiler kendi kavgalarının, iç hesaplaşmalarının girdabında savrulurken, yüzlerce yavru annesiz, anneler evlatsız, babalar dermansız kalıveriyor.
         Kardeşin kardeşe, komşunun komşuya, evladın anaya düşman olduğu bir toprak zeminde, ayağımız kaydıkça kayıyor.
           Bizler evlerimizde, kumandalar elimizde, yediğimiz önümüzde,  sevinçler ardımızda, koştukça koşuyoruz da, bir kalbimiz yayan kalıyor.
          Olan bitenler ortada, gizlisi saklısı arkamızda, sağımız solumuz sobe, tüm ebeler geçmişin saklambaçlı, dolambaçlı çocukluğunda.
       Varılacak yollar çıkmazda, insanlar amansız bir kavgada, tüm çocuklar kaydırakların üzerinden kayıp uzanırken geleceğe, güzel adamlar güzel atlarla kaçıp kaçıp gitmekte.
                        Şiirin sesi, romanın hası, müziğin notası, hayatımızdan uzaklaşmakta. İnsanın ilmi, adamın dibi, yaşamın sihri gittikçe silinmekte…
        Yollarımız boşa, aklımız taşa, kalbimiz yaşa yazılmakta..
       Gün güne, gece geceye; bugün yarına, yarın aya küsmekte.
        Güneş aydan, ay yıldızdan, göz kulaktan hesap sormakta .
             imiz süklüm püklüm, dışımız alabildiğine yayılmakta.
         Elimiz almakta, boyumuz posumuza uymakta, vicdanımız                  
             Günden güne azalmakta….   
    Ne demeli, ne söylemeli, bu gidişe kim dur diyecek beklemeli belki;
    Öyle de, böyle de  zaman gitgide azalmakta…