45. YIL
Küçük yaşlarda iken 45-50 yaşındakileri görünce yaşlanmış addeder ve hayranlıkla izlerdik. Kim bilir bu yaşa kadar neler görmüşler ve yaşadıkları kadar yaşamışlar diye düşünürdük. 04. Ağustos.2018 Cumartesi akşamı Fatsa Lisesinden 45 yıl önce yani 1973 yılında mezun olan arkadaşlarla buluşuyoruz. Bu buluşma beni bu tür düşüncelere sevk etmiştir. Bundan 15 yıl önce mezuniyetin 30. Yılında da buluşmuştuk arkadaşlarla…
Aslında bir istatistik yapmadım. Kesin verilere göre konuşmuyorum. Ancak tahminime göre Fatsa Lisesinin en başarılı dönemlerinden birisini yaşadığımızı sanıyorum. Henüz açılalı birkaç yıl olmuştu. Bazı derslerimizin branş öğretmenleri yoktu. Buna karşın: Örneğin benim şuben 6-Fen A’dan 32 veya 34 kişi mezun olmuş ve 28 kişisi bir yüksekokula girmişti. 6-Fen A ve B ile 6 Edebiyat sınıflarından mezun olanlar arasından subay da çıktı, astsubay da, öğretmen de çıktı profesör de, avukat da çıktı, doktor da yani yurdun değişik yörelerine dağılan çok sayıda arkadaş sahibiyiz. B defa bu arkadaşlarımızın büyük bir kısmı ile cumartesi akşamı Fatsa’da yeniden buluşacağız. Hem de 45 yıl sonra…
Birçoğumuz babaanne veya anneanne, birçoğumuz da dede veya büyükbaba olduk. Şimdi artık çocuklarımızın ve torunlarımızın başarısı ile avunma ve övünme durumundayız. Bu geçen sürede aramızdan ebediyete intikal edenler de oldu. Hepsini rahmetle anıyorum. Işıklar içinde yatsınlar.
Bu arada bu tür organizasyonların hep içinde olurdum. Bu defa organizasyonu sağlayan değerli arkadaşlarım Ümran (Erken) Coşkun, Adalet (Dervişoğlu) Şimşek, Sulhi Şahin ve Talip Dere’ye teşekkür ediyorum. Umarım beş yıl sonra sağlıkla ve firesiz bir şekilde ve geniş katılımlı olarak 50. Yıl kutlamalarını da yaparız. Bu tür birlikteliklerin sosyal açıdan çok yararlı olduğuna inananlardanım. Aslında olanağı olan arkadaşların bunu bir görev olarak kabul edip, şartları zorlamasını arzu ederim. Öyle olacağını da umuyorum. Gerek bizden önceki ve gerekse sonraki dönemlere ait mezunların da böyle birliktelik yaratmasını temenni ederim.
.jpg)
