ORDU, TİYATRO SANATINDA NEREDE? (2)
...geçen haftadan devam:
Ordu Büyük Şehir Belediyesi bünyesinde varlığını sürdüren söz konusu tiyatro, Ordu merkez, Ünye ve Fatsa’ya da esin kaynağı olmuş ve bir çok amatör ve özel tiyatroların ortaya çıkmasına yol açmıştır. Böylece halkın daha fazla tiyatroya gitmesi noktasında geniş bir tercih yelpazesi oluşmuştur.
Bunun yanında bundan birkaç yıl önce Devlet Tiyatrolarının faaliyete geçmesi ve Ordu Üniversitesi’nde konservatuar bölümünün açılması tiyatro ve kültür-sanat oluşumu adına Ordu’ya hatırı sayılır bir avantaj sağlamıştır.
Tüm bu güzel gelişmelerle birlikte bir takım sıkıntıların, zorlukların ve ihmallerin olduğu da açıktır. İşte burada sorunlar yumağı olarak karşımıza çıkan tabloya üç noktadan bakmak gerekir.
Birinci sorun; hiç kuşkusuz gösterilerin sergileneceği salonların son derece kısıtlı olmasıdır. Koskoca Ordu coğrafyasında il merkezinde iki, Fatsa’da bir olmak üzere üç salon bulunmaktadır. Ordu’nun önemli ilçe merkezlerinden biri olan Ünye, henüz arzu edilen düzeyde bir tiyatro salonuna kavuşmuş değildir. Tabi bu konuda Ünye’ye güzel bir salon kazandırmak için yetkililerin çalışma başlattıkları notunu da düşmek gerekir.
Ancak Ordu’nun merkezle birlikte yirmi ilçesi olduğunu hesaba katarsak, toplam salon sayısının son derece yetersiz olduğunu görmek ve kabul etmekte çok da zorlanmayız. Amatör, özel ve kurumsal tiyatroların nicelik açısından yeterli ve memnuniyet verici olmalarına karşın, geriye kalan on yedi ilçede salon bulunmaması, Ordu’nun bir an önce çözmesi gereken hayati bir sorunu olarak karşımıza çıkmaktadır.
İkinci sorun; özellikle amatör ve özel tiyatroların piyasa koşullarına göre mücadele verdiği ve desteklenmesi gerektiği gerçeğidir. Ülkemizde bir kuruma “sırtını yaslamadan” tiyatro gibi bir sanatı arzu edilen düzeyde sürdürmenin zorluğunu, tiyatro ve sanat çevreleri çok iyi bilmektedir. Sadece gişe geliri ve sponsor desteğiyle varlığını sürdürmeye çalışan tiyatroların, uzun vadede her hangi bir tökezleme yaşamaması neredeyse imkansızdır. Dolayısıyla bu kategoriye giren tiyatrolara mali ve teknik destek vermenin formülleri için acil bir çalışma başlatılması zorunlu hale gelmiştir. Çünkü söz konusu tiyatroların herbiri Ordu’nun önemli bir değeri olmakla birlikte son derece yararlı kamu hizmeti vermektedirler. Olayın bu yönünü görmezden gelmek mümkün değildir.
Üçüncü sorun; ister kurumsal, ister özel ya da amatör, Ordu’daki bütün tiyatroların seyirciyle buluşma sıkıntısıdır. Tiyatro gösterileri çok defa boş veya yarı boş salonlara yapılmaktadır. Bu noktada yeterince organizasyon, koordinasyon ve halkla ilişkiler cephesinde çalışma yapılmadığını görmekteyiz. Zaten salona gelmeye üşenen seyirciyi bir şekilde tiyatroya ısındırmanın ve daha çok sevdirmenin yolları aranmalı ve bulunmalıdır. Tiyatro, teknolojinin getirdiği konfora ve hazza kurban edilemeyecek kadar önemlidir.
Ordu’da tiyatro sanatının daha fazla yeşermesi ve dal budak salması arzu ediliyorsa, yukarıda bahsi geçen üç ana sorunun ivedilikle çözülmesi gerekir. Başta OBBKT olmak üzere Ordumuzun elinde çok ciddi bir potansiyel vardır. Bu potansiyeli diri ve canlı tutmak elimizdedir. Bütün mesele, çözümü mümkün sorunlarımıza samimiyetle mercek tutmak ve gereğini yapmaktır.
Bu saatten sonra Ordu’nun uygarlık adına sahip olduğu nimetleri, ihmalkarlık pahasına elinden kaçırmak gibi bir lüksü yoktur. Hiç şüphesiz Ordu, bir kültür-sanat şehri olmuştur ve bunun daha da ileriye götürülmesi kaçınılmazdır.
HOŞÇAKALIN
.jpg)
