Çağdaşlaşma Ve Kalkınma
Bu iki olgu da ; yaşanılan temel sorunların çözümü adına , üretilebilecek bir çok projenin sonucudur. Buna binaen ortak sorunların çözümünün de ortak olduğu alenidir.
Peki bizler şimdiye kadar ne yaptık.? Bir elin nesi var iki elin sesi var diyip bir yumruk olup savaştık mı, hayır.. Güçlerimizi birleştirip herhangi bir sorunu çözümü tamamlanana kadar halledebildik mi, hayır..
Peki tüm gücümüzü ayrıştıranlara karşı ideolojik bir akım başlatabildik mi, hayır.. Çünkü fikirlerimizin aşındırılmasına izin verdik, çünkü fikir karşıtlığı yaratılmasına izin verdik..
Hatta bununla da kalmayıp kendi ideolojik kökenimiz olan halkçılığı dahi unutuverdik... Eşitlik nerede, üretim nerede, gelişim nerede diyerek sayabilinecek öyle çok tembelliğimiz var ki bu satırlara yazmaya ben bile utanıyorum..
Unuttuğumuz değerleri eski kilitli bir sandukaya atmış gibiyiz..
Önceleri Kendi kendini yönetebilen bir millet olarak yaşarken fikri liderler seçip onları artı ve eksilerine göre önyargılı ve yargısız eleştirebiliyorduk.. Şimdi herkesin bir iç çığlığı var anlamış değilim.. İçe atılınca daha mı iyi oluyor acaba yoksa sadece Allah mı duyabiliyor.? Kaç kere sınandık ve belki de bu sonuncudur.!. Tabiki çoğu zaman isteklerimiz ile olanlar arasında fark olabilir.. O farkın nereden geldiğini bilmek, öğrenmek, öğretmek ve en önemlisi fikir üretmek esastır..
Çok denedik mi diyorsunuz, bir de gençlere sorun.. Öğrenmenin yaşı yoksa bilmenin de yaşı yoktur.. Gençlerin bilgisi ve fikirleri de önemli.. Onlara da güvenmek gerekir çünkü yarınlarınızdır gençler..
Ortak bir gelecek için devrim yaratacak o kadar çok genç beyin varken ne için aynı döngüde debelenildiğine anlam veremiyorum..
Bilinç açlığı oluştu artık etrafta ve batan gemiler çoğaldı.. Kendi buğdayını bile üretemeyen bir halk var artık..
Yerinize konuşacak makinalar gelse sevinmeyin düşünmekten üretmekten fikir dahi üretmekten mahrumken sevinmeyin konuşamıyacaksınız uyanın artık... Çağdaş bir toplumun evlatları olarak büyüdük bizler..
Her söylenene inanmadık her yemi de yutmadık.. Kandırıldık belki ewet ama savaşmaktan hiç yorulmadık.. Ne için özgürlüğümüz için.. Fikirlerimi özgürce paylaşamadığım bir toplumun parçası olmaktansa , o toplumu Kalkındıracak Çağdaş devrimler yaratıp ürettiğim fikirleri uygulamaya geçirerek kendi kendimi aynı amaç için yönetebilirim..
Üretebilirim, geliştirebilirim ve herkesle eşit haklarım olabilir.. Bunlar yabancı kelamlar değil hadi açın o sandukaları da zamanında bizler için bugünlerimiz ve yarınlarımız için savaşan Nenelerimizin Atalarımızın kemikleri daha fazla sızlamasın..
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen Alsancak.!. Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.!.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak.!.
O benimdir, o benim milletimindir ancak.!.
Türk Milleti Zekidir...
Hayırlı Cumalar, Saygılarımla
Mimar Elif ÇAMAŞ ÖZATİK
.jpg)
