Eğitim silahını çekelim

Facebook'ta Paylaş

    Yazmak içimden  gelmiyor, güzel  ülkemin  kahraman  çocukları  bir bir  şehit  olurken   yazmak  içimden  gelmiyor.Hepsine  Allah’tan  rahmet  onları  gözünden   sakınarak   büyüten   ailelerine   başsağlığı  dilemek  istiyorum  ama  boğazım  düğümleniyor. Düşünüyorum, düşünüyorum, bir  annenin  babanın  bir   evladı  büyütmesi  geliyor  aklıma; onu  nasıl  koruyup  kolladıklarını  düşünüyorum. Bir  evlat  büyütmek  ve  onun  büyüdüğünü  görmek,  onun  için  her  adımında   telaşlanmak  ve  endişelenmek,   her  aşamada onunla  birlikte  büyümek  ve  onunla  gurur  duymak. Başarılarında  onunla  sevinmek, başarısızlıklarında     onunla  mücadele  etmek. Bir  evlat  büyütmek   ve  onun  büyüdüğünü  görmek. Onun  için   her  adımında  telaşlanmak. Endişelenmek, her  aşamada   onunla   birlikte  büyümek. Onunla  gurur  duymak. Başarılarında   onunla  sevinmek. Başarısızlıklarında  onunla   mücadele  etmek. Bir  evlat  büyütmek  ne  zordur değil mi?  Allah  kimsenin   evine   bu  ateşi  düşürmesin   ama   tarifi   çok  güç  bir  acı. Sadece   aklımda  sorular   oluşuyor.Neden   bu   işler  bizim  coğrafyada   oluyor   da  İskandinav, Avrupa   bölgesinde   olmuyor.Tabii ki   yaşadığımız  bölgenin     bize  böyle   kötü  bir   mirası  var.Yüzyıllardır  bu  bölgede   savaş, terör   hiç  eksik  olmadı.Her  zaman   bu  coğrafyada   üzerinde  hesaplar   oldu.   Her  dönemde   bu  coğrafyada   emellerini   ulaşmak  isteyenler  bu   bölgenin  insanlarını   tarifsiz   acılara   sürükledi.  Peki   sonsuza  kadar   bu  coğrafyanın    emelleri   olanlarla   başa   çıkamayacak mıyız?  Bu   kadersizliğimiz   hiç mi  değişmeyecek?  Tabii  ki  değişecek biz    güçlü   bir   gelenekten   gelen  milletiz.Bununla   da   başa  çıkacağız. Ama   bu   coğrafyada    bunun  dışında   yapmamız   gereken   bir   takım   işlerde   yok   değil.  Bunların  en  başında    eğitim   geliyor.Eğitim   nitelikli   insanı,   nitelikli  insan  üretim. Üreten    insan  da   ülkeyi   değiştirir.  Bugün   bu  coğrafyanın   yaşadığı   IŞID, PKK  gibi   terör   örgütlerin  beslendiği  kesimlerin  ortak  özelliği  eğitimsiz  topluluklardır.  Eğer  biz   geçen   otuz  yıllık  süreçte eğitim  sorunlarımızı  çözebilseydik  belki  de  bu  beladan  çoktan  kurtulmuş  olacaktık.Terörün  beslendiği  bütün  damarları kurutmadan, insanların  şiddetle  hiçbir  yere  varamayacağını  topluma  anlatmanız  mümkün  olmayacaktır. İşin  en  kötü  tarafı  ise  terörün  beslendiği  toplumları  kaosa  sürükleme  projeleri  maalesef  eğitim  seviyesi  düştükçe  artmaktadır.  Bu yüzden  eğitim  silahımızı  daha  etkin   kullanma  zamanıdır. Terörün  beslendiği   eğitimsiz  toplulukları  eğitim  seferberliğiyle  çözelim  ki  bu  planlarını çürütmüş  olalım.
    Biliyorum  bugün  bunları  söylememizin   hiçbir  mantığı  yok. Şehit  olan  16  yiğit, 16  can  ve  sönen  ocaklar.Bunun  mantığı  bunun  cümlesi   bunun  açıklaması  olamaz. Bunun  adı  tek  kelimeyle  terördür.Bütün   topluma  düşen  terörün  yaratmak  istediği  kaosa   düşmeden  bu  memlekete  bu  vatana  sahip  çıkmaktır. Bunun  da  en  doğru  yolu  birlik  ve   beraberlikten,   birlikte  yaşam  kültüründen, ortak  tarih ve  yaşam kültüründen  asla  taviz  vermeden gelecek  kuşaklarımızı  eğitimli,üretken  ve   geleceğe  daha  emin  adımlarla bakan  bireyler  yapmaktır.  Bunun  da  tek  çözümü  eğitim,  eğitim,  eğitimdir…
    Sevgi  ve  saygılarımla.

    Kaynak  Kişi: Turgay POLAT