Nazım Hikmet

Facebook'ta Paylaş

     Bir  zamanlar  ismi  yasaklar  listesinde  geçen  yazdığı   şiirleri  suç   unsuru  olan  bir   şairdir.     
     Özgeçmişini  burada  kıymetli   okuyuculara   aktarıyorum.
     Memleketimden   insan Manzaraları
     D.T. (Selanik,20 Kasım 1901)    Ö.T.  Moskova, 3  Haziran  1963)  Bahriye  Mektebini  bitirdi.(1919), Hamidiye   Kruvazörüne  stajyer  bahriye  subayı olarak  atandı.1920’de  sağlık   kurulu   kararıyla  askerlikten  çıkarıldı. Ocak 1921’de  Milli   Mücadeleye   katılmak   üzere   AnadoluYa  geçti. Cepheye  gönderilmedi. Bir  süre  Bolu’da   öğretmenlik  yaptıktan  sonra   Eylül 1921’de  Batum  üzerinden  Moskova’ya   gitti.Doğu  Emekçileri   Komunist    Üniversitesinde   (KUTV) okudu. 1924’de  Türkiye’ye  döndü.Bir   yıl   sonra  yeniden  Moskova’ya     gitti.1928’e   kadar  orada   kaldı. 1928’de  döndüğünde  bir   süre  tutuklu   kaldı. Şiirleri   ile  ilgili   açılan   pek   çok  davada   beraat   eden   Nazım  Hikmet, 1933’ten  başlayarak, 1938’e   kadar  “gizli  örgüt   kurmak” suçlarından  tutuklandıktan   sonra. Bu  tarihte “orduyu   ve  donanmayı   isyana teşvik” suçlarından   tutuklandı. Toplam   28   yıl   4 ay   hapis   cezasına  mahkum  edildi. 14  Temmuz  1950  ‘de  çıkan   Genel  Af   Yasası’ından   yararlanarak,  15   Temmuz’da  serbest   bırakıldı. Yasal   olarak   yükümlülüğü  olmamasına  karşın.Askerliğine  karar  alınmasını  hayatına  yönelik   bir   tehdit   gördüğü   için   17  Haziran   1951’de   İstanbul’dan   ayrıldı.   Romanya  üzerinden  Moskova’ya   gitti. 25   Temmuz   1951  tarihinde, Bakanlar   Kurulu   kararıyla   Türk   vatandaşlığından   çıkartıldı. Ölümüne  kadar   pek   çok  ülkeye   seyahatler    yaptı.   Konferanslar  verdi.   Şiirlerini   okudu. Şiir  yazmaya   1914’ te  başlayan   Nazım  Hikmet’in   ilk   şiiri, Mehmet   Nazım imzasıyla   (“Hala   servilerde   Ağlıyorlar   mı”)3   Ekim   1918’de   Yeni   Mecmua’da    yayımlandı.   1921-1924   yılları   arasında   Moskova’da  öğrenim  görürken   tanıştığı   Rus   fütüristleri   ve   konstrüktivistlerinden  esinlenerek   klasik  şiir   kalıplarından   sıyrılmış. Özgür, yeni  bir   şiir   dili   ve  biçimi   geliştirmeye   başladı. Bu   ilk   çalışmalarından   bazıları Aydınlık   dergisinde   yayımlandı.1929’da İstanbul’da   basılan 835   satır, edebiyat  çevrelerinde   geniş   bir  yankı   uyandırdı.Zamanla, tam  anlamıyla   klasik  de  denilemiyecek   ama   biçimsel   bakımdan   daha   az   deneysel   bir   şiir   dili   geliştirdi.Halk  şiirinin   de  doğu  şiirinin   de   çağdaş   bir  şiirden   ödün  vermeden  nasıl  kullanılacağını  gösterdi.Edebiyatın    yanı  sıra, tiyatro   ve   sinema  da  Nazım  Hikmet’in   ilgi  alanına  girmiştir. Moskova’da  bulunduğu  yıllar   bu   iki   sanat  türünde  Rusların   öncülük   ettiği   çağa  uygun  düşmektedir. Pek   çok  filmin   senaryolarını   yazdı. Çekimlerinde   katkıda  bulundu.  Gazete   yazıları, romanları, öyküleri,  çevirileri   de   olan   Nazım  Hikmet’in   yapıtları, 1938   den  1965  yılına  kadar   Türkiye’de  yasaklandı.  1965  den   başlayarak, çeşitli   basımları   yapılan   yapıtları, “Bütün   yapıtları,” “külliyatı” yeniden   gözden   geçirilerek   yayımlanmaktadır.
     Hatice, Piraye  Pirayende.
     Doğum  yeri  neresi,
     Kaç   yaşında,
     Sormadım,
     Düşünmedim,
     Bilmiyorum.
     Dünyanın   en   iyi   kadını,
     Dünyanın  en  güzel  kadını.
     Benim  karım
     Bu  bahiste 
    Realite  umrumda  değil..
     939’da  İstanbul’da  tevkifanede  başlanıp
     ……………………………..biten  bu   kitap ona ithaf  edilmiştir.
            BİRİNCİ KİTAP
    Haydarpaşa  garında
    1941 baharında
        Saat  on beş.
    Merdivenlerin  üstünde  güneş
                Yorgunluk
                    Ve  telaş.
    Bir  adam
        Merdivenlerde   duruyor
                Bir   şeyler  düşünerek
    Zayıf.
    Korkak
    Burnu   sivri  ve  uzun
    Yanaklarının   üstü  çopur.
    Merdivenlerdeki  adam.
     -Galip  Usta-
     Tuhaf  şeyler  düşünmekle  meşhurdur:
    “Kaat helvası   yesem  her   gün”  diye  düşündü.
                                5  yaşında.
    “Mektebe  gitsem” diye  düşündü.
     10  yaşında
    “Babamın  bıçakcı  dükkanından 
    Akşam  ezanından  önce  çıksam” diye  düşündü.
    11 yaşında.
    “Sarı  iskarpinlerim  olsa 
    Kızlar  bana  baksalar” diye  düşündü.
    15   yaşında
    “Babam  neden  kapattı   dükkanını?
    Ve   fabrika  benzemiyor  babamın dükkanına”
                diye  düşündü 
    16  yaşında
    “Gündeliğim  artar  mı?  diye  düşündü
    20  yaşında
    “Babam  ellisinde  öldü.
    Ben  de  böyle  tez  mi   öleceğim?”
                diye  düşündü
    21  yaşındayken.
    “İşsiz   kalırsam”  diye   düşündü
    22 yaşında
    “İşsiz  kalırsam”  diye   düşündü
    23   yaşında
               “İşsiz  kalırsam” diye   düşündü
    24   yaşında
    Ve  zaman  zaman  işsiz  kalarak
    “İşsiz  kalırsam”  diye   düşündü
      50   yaşına  kadar
    51   yaşında  “ihtiyarladım”dedi,
            “babamdan  bir   yıl  fazla  yaşadım.”
    Şimdi 52   yaşındadır.İşsizdir
    Şimdi  merdivenlerde   durup Kaptırmış  kafasını
            Düşüncelerin  en  tuhafına:
    “Kaç   yaşında  öleceğim?
    Ölürken üzerimde   yorganım  olacak  mı?”
                Diye  düşünüyor.
    Burnu   sivri   ve  uzun
    Yanaklarının   üstü  çopur.   
    Denizde  balık   kokusuyla
    Döşemelerde   tahtakurularıyla  gelir
                Haydarpaşa  garında  bahar.
    Sepetler  ve   heybeler
        Merdivenlerden  inip
            Merdivenleri   çıkıp
                Merdivenlerde  duruyorlar.
                -Devam  edecek-