Bizi Affet Özgecan!!!

Facebook'ta Paylaş

      Rab'bim özel yaratmış, güzel yaratmış. Çok sevdiği için yanına aldı. Ben günahkarların günahkarı, fakirlerin fakiri, acizlerin acizi bir garibim. Bu vahim olayı yapan insanlara zülmedilmesin. Adaletin karşısına cıkıp, cezalarını çeksinler. Allah (C.C.) onların da analarına, babalarına yardımcı olsun. Maun Suresi, Âl-i İmran Suresi'nin 103. Ayeti'ni ve Asr Suresi'ni okumanızı tavsiye ederim. Benim meleğimin kanadını kopardılar. Yarın sizin meleğinizin de kanadını koparmaya gelecekler. Herkes kalbindeki sesi iyi dinlesin. Yıllarca bana, neler olabileceğini anlattılar ama ben anlamamıştım. Gözlerim kör, kulaklarım sağır vaziyette, dünyanın peşinden koştum, durdum.' Bu sözler, Özgecan'ın babası Mehmet Aslan'a ait. 

    Sizi bilmiyorum ama bu sözler beni öyle etkiledi ki, izahı yok. Bir insan canından can gittiğinde, böylesine vakur bir duruş göstermesi, gerçekten önünde saygıyla eğilinecek nitelikte. Rabb'im ona ve acılı annesine sabır ihsan eylesin. Ve melek kızına, bizce hakkettiği yer olan, Cennet'ini nasip eylesin. 

    Peki biz bu dramın neresindeyiz? Gerçekten ders aldık mı? Suçluları bulduk mu? İdam cezasını çıkaracak milletvekili amcalar, mecliste ne yapıyor? İdam cezasını uygulayacak adalet sistemi, doğru çalışıyor mu? Analarımız- babalarımız '- Oğlandır yapar!, -Erkek adam, tabi yapacak!, - Kız dediğin dizini kırcak, evde oturacak! -Kız kısmı okumaz!' gibi yanlış eğitimden, vazgeçti mi? Biz erkekler, erkek egemen toplumdan artık sıkılmadı mı? Bir kıza laf atarken, hiç empati kurmayı düşündüler mi mesela '-Bizim bacımız olabilirdi o!' diye? Ya peki memleketim Fatsa ne düşünüyor bu konu hakkında?

    Önceki gün  biz Emre Cihad Özgen kardeşimle bir eylem düzenledik. Tek ses olmak için, Özgecan kardeşimizi anmak için. 1700 kişi, Facebook'tan davetimize olumlu cevap verdi. Peki kaç kişi geldi biliyor musunuz? Sadece 50 kişi. Meydanda kafelerde olup, bizim fotoğraflarımızı çeken, bir adım atıp gelmeyenlere ise ne diyeceğimi bilemiyorum. Bir de mazarete sığınmadan gelen bir kişi vardı ama o orada. Bedensel engelli, Nazlı Çetinkaya kardeşim. Engeli yetmiyormuş gibi, ağır grip geçiriyordu ama o bizim yanımızdaydı. Allah ondan da, gelenlerden de razı olsun. 

    Biz ne zaman toplumsal bir uyanış yaşarız, ve ne zaman yukarıda ki sorduğum sorulara cevap veririz işte o zaman refaha ereriz. Unutmayın 2014 yılında, tam 247 kadınımız katledildi. Ve bunların bir çoğu, sokak ortasında, pazarda, dolmuşta gerçekleşti. Yani tam yanıbaşımızda oldu. Peki biz o kadınlara sahip çıktık mı? Hayır. Mehmet Aslan abimizin dediği gibi, gözlerimiz kör, kulaklarımız sağırdı. Bize akıl verecek devlet büyüklerimiz ise, 'kadına şiddete' çare bulacağına biribirini hastanelik ediyorlar. Esnafımız ise camına kar topu geldi diye, bir gazeteciyi kalbinden bıçaklıyor. Ya televizyonlarımız. Onlar da timsah gözyaşları döküyor, sanki bu cinayetlerde payları yokmuş gibi. Bizler mi? Biz ise uykumuza kaldığımız yerden devam ediyoruz. İyi uykular Türkiye ve sana da iyi uykular güzel Fatsa!