Önceki gün, bir dergide okuduğum bazı sözleri, sizler için kaydettim. ‘Kimi hayat bilinmez dar bir sokakta küçük bir şenlik tadı taşır.’diyordu bir sözde. Aslında hangi hayata dokunursak, her hayatın içinde öyle farklı anlamlar bulabiliriz ki. Farklı hikayeler, farklı hayaller...Fakat aslolan sanırım hayatın içinde şenlik tadını bulabilmektir. 

Her gün çoğu yerde okuruz, dinleriz, izleriz de gerçekten hayata o küçük şenlik tadını vermek için ne yaparız. Gerçekten her gün geçtiğimiz sokaklarda  farklı bir renk görebilir miyiz, farklı bir yoldan geçebilir miyiz, ya da hiç tanımadığımız birine selam verip, ona güzel bir söz söyleyebilir miyiz...

 ‘Sonuçta hayat sizin ona verdiğiniz anlama göre size yaklaşır’ diyor bir başka söz. En güzel gün bugün diyerek başlamak gerekiyor güne. Ya da onu en güzel gün yapabilmek için uğraşmak. Bazen tek bir gülüş, tek bir insana uzanan bir el onu en güzel gün yapabiliyor.

İnsan hayatı, karmaşalarla, sorunlarla, bazen çok büyük problemlerle dolu olsa da, bir şans olarak bize verilen bu ömürde, yaşadığımız anların geçiliğinden geleceğe doğru akmak gerekiyor.

‘Kimi hayat bir çocuk oyununun masumiyetiyle geçer’ demiş bir başkası. İnsan ne kadar korursa çocukça bakan gözlerini, ne kadar yaşarsa her duyguyu ilk günkü gibi ve ne kadar hayretle bakabilirse her güne ve olabilecek güzellliklere inanırsa daha umutla bakabiliyor hayata.

              ‘Kimileri hayata mecburen dar bir pencereden baksa da, herşeyi geniş bir pencereden görebilme yeteneğine sahiptir.’ İnsanlar bazen bulundukları yerleri seçemese de, hayatın kıyıısnda bir yerlerde kaldıklarını hissetse de, aslolan içimizdeki dünyadır. İnsan nerede olursa olsun, kendi gözüyle bakar hayata ve kendi dünyasının sınırlarını çizer. Bu sınırları alabildiğine geniş tutmak bizim elimizdedir. Yaşamı her yönüyle yaşayarak, hayatın her dakikasının değerini bilerek, varlığımızı bir amaca adayarak ve diğer insanların hayatında yararlı birşeyler yaparak bu sınırları alabildiğine genişletebiliriz.