Acaba Aytunç Altındal gibi, bende öldürülür müyüm?

 

Bu hafta, iki değerli değeri yitirdik. Tiyatromuzun duayen ismi Nejat Uygur ve Araştırmacı Yazar Aytunç Altındal'ı kaybettik. Mekanları Cennet olur inşallah.

 

İki ölümde, beni derinden yaraladı. Biri çocukluğumun Cem Yılmaz'ıydı, diğeri ise örnek aldığım bir yazardı. Fakat Altındal'ın vefatı, nedense okları benim üzerime çevirdi. Annemde, babamda, bu ölümden sonra bana bu yazı dizisine son ver dediler. Seninde başına birşey gelmesin dediler. Anlıyorum onları, benimde evladım var. Koruma iç güdüsü ile hareket ediyorlar. Benimde Altındal gibi, ortadan kaldırılacağımı düşünüyorlar. Muhittin Ocak kardeşim de, bu yazı dizisine başladığımdan bu yana, tutuklanacağım günü bekliyor. Tabi o facebook'ta bu hızla yazmaya devam ederse, bana koğuş arkadaşı olabilir. Bu yönde büyük bir çaba gösteriyor. :) Şaka bir yana, bu yazdığımız yazıların her nüshası, CIA tarafından Pentagon'da arşivleniyor. Dünyadaki her yerel gazetenin, bir nüshası onların elinde var. Her uçan kuştan haberdar olmaları gerekiyor. Eğer olmazlarsa olaylara anında müdahale edemezler.

 

Peki benim bu durumda, geri adım mı atmam gerekiyor? Daha sempatik konulara mı yelken açmalıyım? Sabun köpüğü gibi olan televizyon ve sinema sektöründen mi bahsetmeliyim? Ne olacakları çoktan belirlenmiş iktidar veya muhalif partileri hakkında yazılar mı kaleme almalıyım? Yoksa doping, bahis ve şike söylemlerinin, her daim konuşulduğu futboldan mı bahsedeyim? Temiz olan ne kaldı ki, ondan yazsam da benim de içim umut dolsa.

 

Doksanlı yıllardan bu yana benim araştırma konum siyonizm. Ben eğer müslüman isem, ilk bilmem gereken kitap Kur'an ı Kerim'dir. Orada düşmanımız, dikkat edilmesi gereken zümre kim? Ben-i israil, değil mi?  O zaman benim ikinci bilmem gereken kitap, tahrip ettikleri Tevrat olması gerekmez mi? Emin olun onlar Kur'an-ı Kerim'i  çok iyi biliyor. Ve her doğan çocuklarını, bize düşman olarak yetiştiriyorlar. İnanmazsanız, you tube'da belgeselini izleyebilirsiniz. Hal böyle olunca ben nasıl susayım? Nasıl gerçeklere gözümü kapatayım? Annem ve babamdan özür dileyerek, bu yazı dizime devam edeceğim. Eğer sadece bir kişinin fikrini değiştirebileceksem bile, bu uğurda ölmeye hazır ve nazırım. Belki hasbel kader şehit olurum, ne dersiniz? :)