İnsan hayatında aileden sonra çok büyük bir öneme sahip öğretmenlerimize yeterli değer veriliyor mu bu ülkede, sanmıyorum. Eğitimlerine, kendilerini geliştirmelerine imkan veriliyor mu, sosyo ekonomik konumlarına uygun yaşıyorlar mı?Eğitim aldıkları alanda iş imkanlarına kolaylıkla sahip olabiliyorlar mı, özlük haklarını alabiliyorlar mı? Eşleri ve aileleri ile aynı şehirde yaşayabiliyorlar mı? Bu soruların cevapları sizce evet olabilir mi?

            Eğitim sistemimize şöyle bir baktığımızda son yıllarda köklü değişiklikler yapıldığını görüyoruz. Bu değişikliklere değil öğrencilerin, öğretmenlerin bile uyum sağladığını sanmıyorum. 4+4+4 eğitim sistemi ile öğretmenlerin işi iyice zorlaştı. Okula başlama yaşının düşürülmesi, ders sisteminin farklılaştırılması, sınav sisteminin sürekli değişmesi, öğretmenlerin de işini gittikçe zorlaştırdı. Müfredatın ve sınav siteminin birbiriyle uyumsuzluğu, okulların dershane sistemine bağlılığını arttırdı. Kısa sürede, alt yapısı sağlanmadan yapılan köklü değişiklikler de okul ve öğrenci uyumsuzluğunu arttırdı.

Eğitimde ezberciliğin ve eğitim olgusundan çok öğretme olgusunun ağır basmasıyla, ülkemizdeki eğitim kalitesi gittikçe düştü. Öğrenciler, okula başladıkları andan itibaren düşünen, sorgulayan, soru sormasını öğrenen bireyler değil; ezberleyen ve sınava odaklı yaşayan bireyler olmaya başladı. Öğrendiklerini hayatta kullanmasını bilen bireyler değil, teorik düzeyde hayata hazırlanan insanlar oldu. 

Öğretmenler de bu sistem içinde öğrencilerini her yönden hayata hazırlayan, eleştirel bakış açısını kazandıran, eğitimciler olmak yerine; formüller üzerinden yaşamı öğreten bireyler oldu. Anlattıklarında, ders programlarında, özgür ve eleştirel bakış açısına sahip olamadıkları için, öğrencilerine de bunu aşılayamadılar. Çünkü sistem bunu engelliyordu. Sistem kabul eden, düşünmeyen, sorgulamayan bireyler istiyordu. Maddi dünyanın gereklerine fazlasıyla bağlı, benmerkezci ve toplumcu olmaktan uzak bireylerin daha başarılı, daha iyi şartlarda yaşayan bireyler olacağı olgusunun beyinlere empoze edildiği bir sistemdi bizi yönlendiren.

Tüm bunlara rağmen, sürekli özveriyle çalışan, öğrencilerine ezberlemeyi değil, düşünmeyi öğreten, sevgiyi ve emeği yaşamın temel direği olarak gören; yorulmaz, usanmaz ve sevgi dolu tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun…