Asfalt  çalışması, belediye başkan adayları, büyükşehir belediye başkan adayı derken uzun bir süreaynı konular etrafında dolanıp durduk. Bereket versin ramazan ayının gelmesiyle  caddeler boşaldı, insanlarda biraz durgunluk, mağdurluk belirlendi. Ben de ramazan ayına girmemiz sebebiyle  ramazan ayında küçükken yaşadığımız anılarımı anlatayım.
 

Birincisi Teravih namazına gidiyoruz diye evden dışarı çıkar, namaza gitmez, ders çalışmaktan yırttığımız gibi arkadaşlarla muhabbet ederdik.
 

Arkadaşlarla  elimizdeki patlangoçlarla oyun oynar, sahildeki İlyas (Ahçı İlyas) ile Yusuf amcamızın (Yusuf Bul)  oraletini içerdik.
 

Gel zaman git zaman bıyıklarımız terlemeye başladığı zaman da şimdi ki, Akbank’ın olduğu yerde bulunan  ve esnafın uğrak yeri olan  İsmail dayımızın (Sucuların İsmail) dondurmasını yemek ve şırasını içmek için sıraya girerdik.  Bazen dondurma kalmazdı, ertesi gün için ayırmalarını rica ederdik dayılarımızdan. Yine aynı yıllarda Sahildeki Kıraathanede çekilen tombalayı uzakten seyreder, İsmet ağabeyimizin “Yalanuz sekiz) sesini duyunca rahatlardık.

Şimdi bakıyorum da ne mekanlar kaldı, ne de yazdığım isimler var aramızda. Ama isimler hoş bir seda bırakarak gittiler.. Ruhları şad, mekanları  cennet olsun...

Ramazan ayının huzur, barış ve sağlık getirmesi dileği ile..