Bu  rapor   metni   komisyonda   okundu. Üzerinde   birçok   görüşme   ve   tartışma   yapıldı.  Ancak   kesin   karar   v erecek   bir   görüş   belirmedi.  Daha   önce, Genel   Kurulda   okunmaksızın    Teklif   Komisyonu’na   gönderilmişti.   Bu   sebeple   bir   defa    da   burada    okunup   Genel   Kurul’un   görüşü   belli    olduktan   sonra   yeniden   Teklif   Komisyonu’na    gönderilerek   kesin   karar    verilmesini   istemiştik   dedim. Merhum    İsmail    Fazıl    Paşa   da   söz   alarak    şu    konuşmayı    yaptı: Bekir   Sami   Bey’in   düşüncesine   katılıyorum; kaybedecek   zamanımız   yoktur.   Aslında   sorunda   basitleşmiştir. Tam   İstiklal   mi,   yoksa   manda   mı   kabul   edeceğiz?    Alacağımız   karar   budur.  Böylesine   önemli,  hatta   pek   önemli     olan    bir   meseleyi   yeniden   komisyona    götürmek   ve    ve  oradan   yeniden   Genel    Kurula    getirmekle    vakit   geçirmeyelim    iş   uzar. Zamanımız    değerlidir. Buna   bugün   yarın   ya da    öbür   gün     Genel   Kurulda   bir   karar   verelim.   Komisyonda    vakit   geçirmeyelim.   Çünkü,  çok   ince   bir   konudur.

       Bunun   arkasından    Hami   Bey    söz   alarak    İsmail   Paşa   Hazretleri    ile   Bekir   Sami     Beyefendi’nin   düşüncelerine    katıldığını    söyledikten    sonra:   Herhalde   bir     desteğe    ihtiyacımız   var.   Bunun    en    basit   delili    de,   devlet   gelirlerinin    ancak   borcumuzun    faizini   karşılayabilmesidir!  Buyurdular. Bundan  sonra,  Raif   Efendi   manda   aleyhinde    konuştu.   İsmail   Fazıl    Paşa    ona   karşılık   olacak    şekilde    uzun    bir   konuşma   yaptı.Daha   sonra   tekrar      Bekir    Sami    Bey   söz   aldı   ve   dedi   ki:   İsmail    Fazıl    Paşa    Hazretlerinin    tamamıyla   katıldığım   konuşmasına     yalnız   bir   şey   ekleyeceğim:Kırım    Muharebesinden  savaşı   kazanmış    olarak     çıkıp   da   katıldığımız     Paris   Kongresinde,   müttefiklerimizin   bize   yüklemiş    oldukları      bilinen   şartlarla    şimdi    okunan    rapordaki      isteklerimiz     karşılaştırılacak   olursa, bunlardan    hangisinin   daha    çok   bağımsızlığı   engelleyeceği    anlaşılır   sanırım.  Bekir   Sami   Bey’den   sonra     Hami   Bey    Hami   Bey’den   sonra    da   Refet   Bey   (Refet   Paşa)  konuştular.   Refet   Bey’in   konuşması   aynen   şöyleydi: Mandanın   bağımsızlığı   yok   etmeyeceği   gerçeği   ortada   iken,   bazı   arkadaşlarımız  -  bağımsız   mı   kalacağız   yoksa   mandayı   mı   kabul   edeceğiz ?    şeklinde  birtakım   görüşler   ileri   sürüyorlar.   Onun    için   her   şeyden   önce   mandanın   ne    olduğu    anlaşılmalıdır. Bununla   birlikte    daha   mandadan,   söz   etmeden   önce,   düşünceleri   gıcıklayan    bu   raporda   bu   deyimin   ne   şekilde    anlaşılmış   olduğunu    bilmek   gerekir.   Fazıl   Paşa   Hazretleri   bağımsızlığı   korumak     şartıyla   manda   buyuruyorlar.  Hami   Beyefendi    tarafından    verilmiş    olan   rapor   iki   bölüme   ayrılıyor. Bir   gerekçe    bölümü   ve   ondan   sonra  bir  de   mandanın   ne   olduğunu   anlatan   bölüm   var.   Manda   meselesini   buradaki   görüş    açılarından     değerlendirebilmek   için    önce   bir   noktayı   anlamak   isterim.  Bu  rapor   metni   genel   kurulda   görüşülmeye   sunulmuş   mudur, sunulmamış   mıdır? 

      İsmail    Fazıl   Paşa:  Yanlış   anlaşıldığı   için   biz   üçümüz  (yani   Fazıl   Paşa, Bekir   Sami     ve   Hami   Bey’ler)   bu   raporu,  geri   çekiyoruz.  Hiç   verilmemiş   saydık   dedi  (Bu   raporun   müsveddesi   de   temize   çekilmişi   de   kendilerinde   kalmıştır.)

      Başkanlıktan   rapor   geri   alınmıştır   dedim.  Raporun    geri   alınmış   olmasına   rağmen,  söz   alan   Refet   Bey, zabıtlarda   beş  altı   sayfa   yer  tutan   itinalı   bir   konuşma   yaptı. Bu   konuşmadan,   zabıtlara   dayanarak     olduğu   gibi   aldığım      bazı   cümleler, katibin   maksadını   açıklamaya    yetecektir   sanırım. Refet   Bey    diyor   ki:  Bizim   Amerika   mandasını   tercih   etmekteki   amacımız,  bütün  toplumları   kendine    tutsak   eden,   kalpleri,  vicdanları   söndüren    İngiliz   mandasından   kurtulmak    ve   sakin   milletlerin   vicdanlarına    saygılı   olan    Amerika’yı   kabul   etmektir. Yoksa   asıl   iş   para   meselesi   değildir.

      Söz    alarak, manda   ile   bağımsızlık   birbirine   engel   olan   şeyler   değildir:  Yalnız, eğer   biz   gerçekte   güçlü   olmazsak,  işte   o   zaman    mandanın   altında   eziliriz   ve   böylece   manda   bizim   manda   bizim   için   bağımsızlığımızı   yok   eden    bir   unsur    olur. Bir   de   diyelim   ki,   biz   dışarıda    ve   içeride   tam   bir   bağımsızlık   isteriz.   Ancak,  acaba   hemen   kendi   başımıza   yapabilecek  miyiz, yapamayacak   mıyız? Ondan   da   önce  acaba   bizi   kendi   başımıza   bırakacaklar   mı, bırakmayacaklar   mı?  Bunu   da   düşünelim. Şurası   bir   gerçektir   ki, bugün   bizi   İngiltere,  Fransa,İtalya   ve   Yunanistan     aralarında   bölüşmek   istiyorlar; ancak   eğer   biz   bugün   bu   devletin   kefilliği    altında   bir   barış    anlaşması    yapacak   olursak,  ileride, uygun   şartlar    doğduğunda    hemen   döner   ve  kendi   yararımızı   sağlarız. Fakat, eğer   olumsuz   bir   durum   ortaya   çıkacak  olursa,   acaba   büsbütün   heder   etmiş   olmayacak   mıyız?

      Herhalde   bir   Amerikan    kefilliğini   kabul   etmek   zorundayız.Yirminci   yüzyılda,   beş    yüz   milyon   lira    borcu,   harap   olmuş   bir   memleketi, çok  verimli   olmayan   bir   toprağı   ve   ancak   on   onbeş   milyon   lira   geliri   olan    bir   millet   için,   bir   dış   dayanak    olmaksızın  yaşamasının   imkanı   yoktur.  Eğer   bundan   sonra   da   bu   durumda   kalır    ve   dışarıdan    sonra   da   bu   durum   da   kalır   ve   dışarıdan   bir   destekle   kalkınamazsak,  ileride   Yunanistan’ın   saldırılarına   karşı   bile   kendimizi  savunamayız…

                                               -Devamı   Haftaya-

 

 

                               Tatilciye   sürüş  güvenliği   tavsiyeleri

Karayolu    Trafik   ve   yol   Güvenliği   Araştırma   Derneği    tatilcilere   güvenli   sürüş   için   bir   takım   tavsiyelerde   bulundu. İşte   trafik   kazalarını    önleyecek  altın  niteliğindeki   tavsiyeler.

1-Gündüz   sürüş   yap.

2-Sabah   yola    çıkarken  kahvaltını   yap.

3-Dar  ayakkabı   ve  dar   elbise  giyme.

4-Hususi   araçlara    5   kişiden   fazla   yolcu   almayın.

5-3   saatte   bir   mola   ver.

6-Molalarda   biraz  yürümek   çok   iyi   gelir.Kan   dolaşımını   dengeler.

7-Uyku   getiren   müziklerden   kaçınmak   gerekir.

8-Terlik   ve  topuklu   ayakkabılarla   araç   kullanma.

Kaynak:   Sabah   Gazetesi:  1 Temmuz 2013