Peki bu olaydan sadece on gün sonra ne yaptı? İsrail-Filistin arasında ki savaş için inanılmaz bir demeç verdi. Dedi ki; ‘Topraklarına roket fırlatılan İsrail’in, kendini savunma hakkı var!’. Ve ardından ‘Filistin davasının liderliğini yapanlar, Gazze’deki şiddetin daha da derinleşmesinin, barışa hizmet etmeyeceğini ve ‘iki devletli’ çözümü daha ileri bir geleceğe erteleyeceğini, görmeliler’ diye ilave etti. İşte bu iki damla göz yaşı, ve ‘yes we can’ (evet yapabiliriz) sloganıyla sempati toplayan Obama, böyle bir demeç verdi. Hani o zencilerin oyunu alan, aslında bir tarafı Müslüman olan Obama, bunları söyledi. O beni duymasa da, ben yine de içimi dökmek manasında söylüyorum, ‘- Ben senin yalanlarını yiyeyim!’. Senin ne zencileri önemsediğini, ne de Müslüman olduğuna inanıyorum. Senin neye hizmet ettiğin, bu demeçlerinle zaten apaçık ortaya çıkıyor. Neymiş İsrail kendi toraklarını savunuyormuş. Niye Filistin’e gül attı da İsrail, onlar onlara roketle mi karşılık verdi. Bir kere İsrail’in üzerine çöreklendiği topraklar kiminmiş?  Adamlar tarihin her döneminde mazlumu oynamayı ilke edinip, aslında devrin en güçlüleri olmayı başarmışlar. Yine aynı edebiyata devam ediyorlar. Peki adama sormazlar mı? Sen arkadaşım, dört tane bebeği öldürerek mi toprağını koruyorsun? Ya da Filistinli bir genci, sokağın ortasında donuna kadar soyup, kafasına sıkarak mı koruyorsun? Sorarlar mı, sormazlar? Çünkü soracak mercii de kendileri. NATO onlar, AİHM onlar, BM onlar, AT onlar. Her zaman olduğu gibi Amerika’da onlar. Böyle olunca, ‘davul onlarda, tokmak onlarda, çalıp çalıp söylüyorlar’ işte. 

 

Aslında burada en çok acı çeken taraflardan biri barış yanlısı Yahudi halkı. Onların etliyle sütlüyle işi olmuyor. Saçlarını örüyorlar, kutsal keplerini başlarına takıyorlar, sadece ibadet ediyorlar. Onlarda, İsrail’i ele geçirmiş Siyonistlere, ses dahi çıkaramıyorlar. Hangi lider ses çıkarmış ki o garipler çıkarsın. Biz ise hep olayın ön yüzüne bakıyoruz. Bak adam zenci, hem saklıyor ama Müslüman’mış, bak ‘yes we can’ diyor çünkü halktan biri o. Ya da kitle iletişim araçları bize onları öyle gösteriyor. Bence ikincisi. Çünkü 2008 seçim zaferi ile başa geldiğinden buyana, yaptığı icraatlardan hangisi barışa dönük. Irak’tan çıktı mı? Afganistan’dan çıktı mı? Ya o Wikileaks ile birlikte, Ortadoğu’da başlayan bahar esintisinde(!) hiç mi parmağı yok. Bush savaşçı diye kızıyorduk ya, bende dahil hepimiz? Bu Obama var ya hepsini sulu götürür, susuz getirir. En azından Bush’un IQ’sü düşüktü, bu ise zehir gibi. Yeni lider trendinin de öncülerinden. Yakışıklı, uzun boylu, sporla ilgili, aile ilişkileri iyi, halkla ilişkileri süper, sürekli bir gülümseme hali, olağan dışı zeki ve en önemlisi nerede ağlanması gerektiğini biliyor. Bu yeni trend devlet liderlerini gördükçe, inanın pofidik yanaklı, koca göbekli, kısa boylu liderleri özler oldum. En azından içleri dışları birdi. Şimdi ise içi seni, dışı beni yakıyor.

 

Not: Haftaya, ABD liderlerinin emir aldığı aile kim? Bu aile niye hiçbir ekonomik krizde batmaz? Neden bu kadar güçlüler? Ve Dünya için şimdi ki hedefleri  ne olduğu ile ilgili yazım, bu sütunlarda olacak.