Bizim derneklerimizin ortak bir özelliği vardır. Ordu, ilçeleri veya köyleri bir gece organize ettiğinde Ordulu sanatçıların geceye gelip proğram yapmaları sanki sanatçıların borcu gibi görülür. Sanatçı sesi ve sazı ile para kazanır. Geçimini sağlar. Fırında ekmek satandan 1 TL değerinde ekmek isteseniz parayı almadan vermeyen dernek yöneticisi fırıncı, sanatçının saatlerce bedava okuyup, çalmasını bekler ve bu yapılmadığı takdirde de O sanatçıya gönül koyar. Kısacası sanatçıya vefasızlık vardır.

Somut örnek mi istiyorsunuz:

Sayın Cem Çelebi Fatsalılar Derneğinin her organizasyonunda işin ekonomik yönünü hiçbir zaman düşünmeden asker gibi çalışmıştır. Halen de çalışmaya devam etmektedir. Birkaç yıl önce Fatsalılar Derneğinin 300 m uzağında düğün yapmıştır. Vefa borcunun ödenmesi ve geleceğe yatırım için salonun Fatsalılarla dolmasını beklerdim. Dernek kanalı ile katılan Fatsalı sayısı (3) bilemediniz (5) kişiyi geçmemiştir. Bu ilgisizlik o günkü dernek yöneticilerinin ilgisizliği olarak algılanmamalıdır. Yöneticilerimizin bakış açısı budur. Bu örnekler çoğaltılabilir.

Gelelim Sayın Kamil Sönmez’e:

Hiçbir gece veya organizasyon için maddi bir beklenti içinde olmadan gücünün yettiği oranda koşmuştur. Bir gecede 3 etkinliğe katıldığını hatırlarım. Hatta kendisinden fırça yediğimiz bile olmuştur. Fatsa’da yaptığımız bir gece için kendinse uçak bileti ve hava alanından karşılama konusunda proğram sorduğumuzda; ‘’Ne uçak bileti, ne karşılaması, ben Perşembe’den arabamla gelirim. Siz işinize bakın, başka işiniz mi yok?’’ diyerek, bize sitem etmiştir. Hiçbir zaman kapris yapmadan sazsız söylediği de olmuştur. Piyanist-şantöze eşlik ettiği de olmuştur. Benim gözümde kendine güveni olan, sempatik, mütevazı ve çok  büyük sanatçıdır. Adam gibi adamdır. Yıllarca Ordu’ya ve Ordululara verici olmuştur. Şimdi 45. sanat yılı gecesi yapılmaktadır. Kendisi ile yaptığım görüşmede gecenin Kadıköy Belediyesi tarafından organize edildiğini ifade etmiştir. Gönül isterdi ki böyle bir gece İstanbul’da bulunan Ordulular tarafından organize edilsin ve Bostancı Gösteri Merkezi yalnızca Ordulular tarafından doldurulsun. Bu şartlarda bile emeğinin karşılandığı söylenemez. 

Şimdi yapılacak: Kadıköy Belediyesinin organize ettiği bu geceyi Ordulular gecesine çevirmektir. Göreceğiz ve sizlere paylaşacağız. Umarım yazdıklarımdan utanır, tüm dernek yöneticisi ve Ordululardan özür dilemek zorunda kalırım. Nice sağlıklı yıllara Kamil Ağabey!