1990 lardan sonra sinir bilimcilerin yaptığı duygusal  beyin çalışmaları . Empatik olmanın insanın çıkarına olduğunu . İnsanın daha  mutlu yaşamasını sağladığını gösterdi. Biyolojik bilimlerin bu sorgulaması, hümanizmden uzaklaştırdı. İnsanın değerli kılanın,bütün insanlar gibi kendini iyi  hissedebilmesi olduğu ortaya çıktı. Bir kişiyi öldürenin  bütün insanlığı öldürmek gibi . Bir insanın hayatta  kalmasını  sağlamanın bütün insanların hayatta kalmasını sağlamak kadar önemli olduğu görüldü. Son zamanlarda biyolojik bilimlerdeki çalışmalar, dinlerin bu öğretilerinin doğruluğunu  ortaya koymaya başladı. Amerika’da 1990’lardan  sonra listelerde sosyal sorumluluk projeleri uygulanmaya başladı. Community  Services  adı  Verilen ve  6 veya 8 hafta süren bu hizmetin amacı, lise ve üniversite çağındaki çocuklara,toplumsal  hizmetin, sosyal sorumluluğun önemini anlatmaktadır. Huzur evlerine gidip yaşlılara kitap okumak, çevrecilik faaliyetlerinde  bulunmak gibi “ Rastgele iyilik projesi”

Tarzındaki bu faaliyetler  artık öğrencilerin  üniversitelere kabul dilmesinde  tercihsebebi  haline geldi. Sosyal sorumluluğu geliştiren  bu projeler daha  önceleri kapitalist şirketlerde zaman kaybı. İşlem maliyetini artırıcı olarak görülüyordu.  Fakat karşılık beklemeden  yapılan sosyal sorumluluk projelerinin kurumun çıkarına olarak geri dönüşümü olduğu görüldü. Toplam kalite ödülü alan  şirketlerden birinin gerekçesi şudur :  Şirketin müdürünün ceketinin düğmesi kopmuştur. Orada çalışan bir işçi karşılık beklemeden iğne iplik alıp düğmeyi dikmiştir. Bunun üzerine  gözlemci, o şirkette karşılık beklemeden çalışanlar birbirine yardım ediyor gerekçesiyle  toplam kalite ödülüne layık görmüştür. Avrupa’da  ve ABD’de bunun önemine varıldı.Yardım etmeyi yüceltmeyen,rekabetçi tavır artık yok olmaya başladı. 

      Rastgele iyilik projesiyle, tanıdık olmayan bir insana yapılan iyilik  o kişinin hayatını değiştirecek bir başlangıç olabilirdi.Uzmanlar artık bunun aile projesi haline getirilmesini tavsiye ediyorlar. Bir defter alarak yapılan iyiliklerin, daha çok iyilik için fırsatlar kollamanın,yardımlara kafa yormanın önemi vurgulanmaktadır. Hediye almak, kapı tutmak, telefonla arayıp hatırını sormak gibi hiçbir menfaati olmadığı halde yapılan iyilikler bazı insanların hayatlarını değiştirebilir. Eğer iyilik aile projesi haline getirilirse zamanla yaşam amacı haline dönüşür. Bu projeye devam edildiği zaman iyilik alışkanlık haline gelir. Zamanla kişilik haline dönüşür. Ego ideali olarak iyilik yapmayı yaşam felsefesi haline getirmek , beyni iyilik yapmaya programlamak  gerekir. Empatinin bir parçası olan bu eğitim çocukluktan itibaren başlar. Çocuklara ego ideali olarak insanlara iyilik yapmayı, iyi davranmayı öğretmek gerekir. İdeal insan olarak bu öğretilmediği takdirde. Kendi çıkarı için başkalarına kötülük yapmaya, zarar vermeye, kötü duruma düşürmeye meyleder. Zarar verici, bozguncu karakter ortaya çıkar. 

           Bu hayat yolundan ancak bir kere geçeceğim. Elimden gelen her iyiliği, her türlü nezaketi göstermeliyim. Unutmamalı, ihmal etmemeliyim. Çünkü bu yoldan bir daha geçmeyeceğim.

        En güzel günler sizlerin olsun.Sevgi ve saygılarımla.