ANNEM ve SİRET’E
Sizden sonra ben
değmeyen kişlerle
değen işe
değmeyen işler yaptım
anne.
Güvenerek,
gücenerek düştüm,
keşkeler ve pişmanlıklar,
düşmeyi engellemiyor,
yanan ciğer para etmiyor
anne.
Güven,
Siret’ten
bir duygum,
ben hayatta en çok
senden sonra
ona güven duydum
anne.
Siret bilebilirmiydi
yaşasa,
akıl verebilirmiydi,
kederlerimi de atıp,
yardım edebilirmiydi,
anne.
“Eski dostlar düşman olmaz,,
demiş atalar,
yalan anne.
Güvenme dostuna “dostunun dostu vardır,,
da demiş atalar,
doğru anne.
Düştüğünde görüyorsun
düşmanda oluyorlar,
aval aval da bakıyorlar,
gözlerinden belli
daha düşse... daha düşse diyorlar.
Şimdi biliyorum ki,
Siret dostumun
bahtı karaymış,
dost dediğin,
cebinde paraymış
anne.
Değmeyen kişilerle,
değmeyen işler yaptım,
benim babama söyleme
affet beni anne.
Op. Dr. Mehmet YEREBASMAZ
.jpg)
