Giderken,

Her zaman ki gibi,

Yağmurlu ve sisli bir gündü.

 

Gönlüm ,memlekette,

cismim, uçaktaydı

 

indiğimde, 

güneşi ve şehri,

hiç gitmemiş ve yaşanmamış misali 

tuhafsadım.

 

Köy yolunda araba geçerken,

korkan ve ürken,

hayvanlar gibiydim.

 

Şiirlere konu olmuş,

bu şehir haddimiz değil.

Boğazı, tepeleri ve siteleriyle, 

yaşıyor, yaşatıyor,

lakin, 

insanlar tepeden bakıyorlardı.

 

Buraya ait değilsin 

bu şehre yakışmıyorsun 

der gibiydiler.

Kendilerine güvenli mi?

Öyle mi görünüyorlar,

çözemedim.

 

Eller ve kulaklar 

cep telefonlarında 

kimi sesli, kimi sessizdi.

Zenginlik ve gösteriş

araba ve kıyafetlerde belirmiş

umursuzdular.

Yine de

Karıştım kalabalığa

rahatlamıştım.

Gönlüm tavlanmıştı.

 

Cismim geri geldi 

gönlüm arada kaldı.

Yağmur ve sis 

değişmemişti.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

Opr. Dr. Mehmet YEREBASMAZ