Az Gittim Uz Gittim!
Az Gittim Uz Gittim!
Az gittik uz gittik birde baktık ki bir arpa boyu yol gitmişiz! Şimdi bu masal cümlesi de nereden çıktı diyorsunuzdur, demeyin efendim. Önce üstüne biraz düşünün. Bu cümle aslında hepimizin masallardan bildiğimiz tekerleme olmasına rağmen gerçekte öyle değil. Bu cümle aslında yaşamın bir özeti.
Geçtiğimiz günlerde kaybettiğimiz Nedim amcanın ardından- Mekanı cennet olsun. Sevgili eşi Hatice teyze ile birlikte nurlar içinde yatsınlar- gittiğim taziye ziyaretinde eski hocam Sayın Kemal Erken ve yıllanmış fakat eskimemiş arkadaşım, dosttum Dr. Ümran Erken Çoşkun ve ailesi ile yaptığımız söyleşide anılar bizi taa yıllar öncesine götürdü.
Şimdi aramızda olmayan bir sürü sevgili hocalarımız ve arkadaşlarımız birer birer geldiler konuk oldular sohbetimize. Hepsini sevgiyle andık. Hasretle yad ettik. Kimine selamet diledik kimi Mevlüt Korkmaz gibi kaybettiğimiz efsane hocalarımıza ise rahmet.
Yıllar geçmiş orta yaş sınırını geçmişiz. Çocuklar büyümüş kariyer sahibi kocaman adamlar olmuşlar. Biz Ümran’la görüntüde epey yol kat etmişiz. Kemal hocam hala bir arpa boyu bile yol almamış. Köprülerin altından çok sular akmış. Güya epey yaşamışız.
Evet yaşam çizgimizde ilk yarıyı geçip bitiş tarafına daha yakınlaştığımız, sona doğru yaklaştığımız doğru. Ama ne kadar yol gitmişsiniz diye sorarsanız işte o zaman yine başa, baştaki cümleye dönmüş oluruz.
Evet okullar bitmiş, meslek sahibi olunmuş, kendi ayaklarımızın üstünde durmaya başlamışız. Netice? Çok mu değişmişiz? Çok mu yol kat etmişiz? İnsan her dönem aynı insan. Yedisinde neyse yetmişinde de o. Yıllar da geçse,koşullar değişse de aynadan bakan yüz yaşlansa da yüze kişiliğini veren ruh aynı. Arpa boyu bile yol almamış, yaşlanmamış, değişmemiş.
En azından bana öyle geliyor. Hadi bakalım bir de siz tutun aynayı yaşamlarınıza. Ne dersiniz; Az gidip uz gidip bir arpa boyu yol gitmiş misiniz?
Daha uzun yıllar hayat yolunda sağlıklı, mutlu, başarılı gitmemiz dileği ile bereketli, bol güneşli günler dilerim efendim.