İMAM HATİPLİ RUHU, CANAKKALE RUHUYLA BİRLEŞTİ
Geçtiğimiz hafta Çanakkale’deydik. Gelibolu yarımadasında atalarımızın memleket uğruna verdiği mücadelenin yapıldığı mekânı ziyaret ettik. Orada yatan kahramanlarımıza bol bol dualar ettik. O mücadelenin yapıldığı yerleri gezerken tüylerimiz diken diken oldu. Her gittiğimiz noktada yaşananları adeta içimizde hissettik. Ne meşakkatlerle, hangi şartlarla, ne çetin mücadelelerle karşı karşıya kalındığına gözlerimizle şahit olduk.
Okulda hocalarımız defalarca anlattı, kitaplarda okuduk defalarca. Her yıl anma günleri tertiplendi, belgeseller çekildi izledik. Fakat orada gördüklerim ve hissettiklerim kadar etkilenmemiştim hiç birinde. Tek kelimeyle ürperdim, kanım dondu sanki. O tarihlerde orada yaşananlar, sıradan bir savaş değil. Bunun adına başka bir şey demek lazım. Dünya tarihinde başka da bir örneği var mı, zannetmiyorum.
Oturup Çanakkale destanını anlatacak değilim. Tek bir şey söylüyorum. Çanakkale’yi görmeden ölmeyin. Bir önerim daha var. Bence Çanakkale zorunlu ders haline getirilmeli. Bizzat orayı görmeyen lise öğrencisi mezun edilmemeli. O ruh aşılanmalı ki, halk olarak birbirimize daha sıkı sarılalım. Çünkü atalarımız bu mücadeleyi öyle kazanmışlar.
Çanakkale’ye gidiş hikayemiz de çok manidardı. Fatsa İmam Hatip Lisesi 90 mezunları toplanıp bir gezi düzenleyelim fikri ortaya atmışlar. İlk önce Çanakkale akla gelmiş. Bende o okulun bir mensubu olarak aradıklarında seve seve dedim. İyi ki de katılmışım yoksa çok şey kaçıracakmışım. Öyle bir muhabbet vardı her şeye bedel. Böyle arkadaşlarım olduktan sonra ölüme çağırsalar giderim doğrusu.
İstanbul’dan bize katılan arkadaşlarımızın bizi misafir kabul edip etrafımızda pervane oluşu, o misafirperverliği, o incelikleri, yıllar sonra görüşmüş olmamızın sevinci ve hasreti, kelimelerle anlatılamaz. Bir zamanlar henüz 13 – 15 yaşlarındaydık, aynı sıralarda okula başladık. Okuldan sonra üzerinden 20 yıl geçti ve bizim gönlümüz hala bir ve aynı şekilde çarpıyor.
Bu manzarayı gördükten sonra İmam Hatipli Olmakla bir kez daha gurur duydum. Çünkü bu ruhtu bizi böylesine dostane bağlayan. İyi ki bu okulu seçmişim dedim, çünkü oradan aldığım eğitimdi bizi böylesine tek yürek yapan. Bu güzellikleri bizlere aşılayan hocalarımızdan da Allah razı olsun. Bizlere haklarını helal etsinler.
Duygu dolu, kardeşlik dolu, güzellik dolu, olağan üstü bir seyahatti. Bu güzelliklerin yaşanmasına vesile olan tüm arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum. Devamını da sabırsızlıkla bekliyorum.