ÖLÜNCE
ÖLÜNCE
Ben ölünce gül’üm
sakin ol,
aksın yaşın,
bağırıp, çağırma
bağrına bağrına
vurma
Sırtüstü
hazırolda,
ellerim yanda,
çenem olurda,
ayaklarımı bağlama.
Sıcaksa hava,
morga koyda,
eve getirince,
çıplak bedenime,
makas, bıçak
yapma.
Ben ölünce gül’üm,
hakkını helal et,
hayata devam,
yaşamdan kopma,
sakın ha!
solma.
iyiyimdir ben,
hatim okut,
ilahiler
şarkı gibi,
dram bozuluyor,
okutma.
Hocalara söyle,
hem okuyup,
hem konuşulmaz,
kapatsınlar
ceplerini
unutma.
Yaşam bu,
cins çekiyor,
gittikçe ona
benziyorum.
Mezarımı babamdan
ayırma.
Kimseye aldırma,
beni son defa
kucakla,
toprakla, arama
tahta falan
koyma.
öyle şaşalı
kabir istemem.
Belli olsun,
temiz olsun,
yeter bana,
kızma.
Ben ölünce Gül’üm,
çocuklarımla
ara sıra
beni hatırla,
dostları hiç
bırakma.
Opr. Dr. Mehmet YEREBASMAZ
