Sözlük anlamı: Bir kimsenin kendinden yaşça büyük olan erkek kardeşi.

Bu kardeş 37 yıl evvel babasını kaybetmiş. En küçük kardeşi 7 yaşında ilköğretim okulu öğrencisi. Diğer ikinci sıradaki kardeş, yedek subay olarak askerliğini yapıyor. ağabeyden 6 yaş küçük kızkardeş üç yıllık evli, bir erkek çocuk sahibi. Babanın sağlığında evli iki kardeş var. Diğerleri bekar. Dava takipçisi olan merhum babam Kemal Güley büyük bir  arazi davasını kazanmıştı. Bu dava ile birlikte bir kaç arazi davası için mücadele vermiştir. Düşünün 10 çocuk içinde evli olan ile birlikte üç kişi istikbalini kazanmış. 7 çocuk okuyacak, iş kuracak, evlenecek. Bu iş nasıl çözülecek. 1972 yılının Ocak sonunda yedek subaylığını yapan kardeşimle birlikte karar verdik. Bölünüp, parçalanmayacağız. Babamızın ruhunu incitmeyeceğiz. Annemizi baba yerine koyacağız. okuyan okutulacak, evlenmek isteyen evlendirilecek. Boşta kimse gezmeyecek. 

Tarihten bir örnek vermiştim. O acılı günümüzde Selçuklu Devletine ismi verilen Selçuk Bey’in 11 erkek çocuğu vardır. Hastadır. Ölüm döşeğinde çocuklarını başına toplar, içlerinde ağabey olana der ki; Bana 11 ince çubuk getir. Çubuklar gelir. Bir çubuk verir. Kır bakalım der. Çubuk kolayca kırılır. İkinci, üçüncü, dördüncü çubuk bir araya getirilir,s zorla olsa da yine kırılır. 11 çubuğu bir araya getirince çubuklar kırılmaz. Bu size ders olsun çocuklarım. Düşmanlarınız, birlik olursanız size bir şey yapamaz. Ayrılığa düşmek kötü bir çubukla başlar. Az olsun, benim olsun bencilliği aileyi bitirir. Mal, mülk davası ile mahkemelere düşerler.Anneleri şaşkın, çocuklar beceriksiz ve işsizdirler. Ekonomi zayıftır, dayanışma yoktur. Masraflar boşuna gider. Tahsil imkanı verilmeyen kardeşler diğerlerine düşman olur. İşsizlik yıkım getirir. 

El ile düğün, bayrama gidilir. Dost sayısı o kadar azdır ki, bir elin beş parmağı kadar. Kendi menfaati kadar dostluk vardır. En hakiki dost anadır. Onu takiben adaletli davranan ağabeydir. Arabanın ön tekerleği nereye giderse, arka tekerlekler de oraya gider. 1972 yılının Mayıs ayı’ndaZiraat Bankasının sınavını kazanan kardeşimiz işe girdi. Aynı yılın sonunda benden iki yaş küçük kardeşim, Aybastı Ortaokuluna öğretmen olarak atandı. Ben de Ekim 1973’te Kabataş - Ardıç İlköğretim okuluna sınıf öğretmeni olarak atandım. Benden 12 yaş küçük kardeşim 1974 yılında askere gitti. Aynı yıl iki yaş küçük kardeşim evlendi. 1975 yılında 11 yaş küçük kız kardeşimin düğününü yaptık. 1976 yılında benden 12 yaş ve 14 yaş küçük erkek kardeşlerime dükkan açtık. Her ikisi de iş sahibi oldular. 1977 yılında benden 5 yaş küçük bankacı kardeşimi evlendirdik.

1986 yılında benden 12 yaş küçük kardeşimi evlendirdik. 1988 yılında benden 17 yaş küçük kız kardeşim evlendi. 1990 yılında iki kardeş birlikte işyeri açan kardeşimiz evlendi. Şu anda Bağ - kur’dan emeklidir. 1992 yılında Serbest muhasebeci ve mali müşavir genç yaşta yitirdiğimiz kardeşimiz evlendi. 

1996 yılında kendi aramızda anlaşarak babadan kalan mirası paylaştık. 

1965 doğumlu küçük kardeşimiz bekardır. Yurt dışında çalışıyor. Üniversite mezunu. İki ödülü var. Bazı ufak tefek aksilikler olsa da serinkanlı karşılamak zorundayım. Dedikodudan hiç hoşlanmıyorum.çocuklarımın işi var. Her üçü de yüksek tahsilini yaptı. 

Ben bu dünyayı komedi gözüyle değerlendiriyorum. İş olacağına varıyor. Can sıkmaya değmeyen durumlarla karşılaşıyoruz. Adaletli davranmaya çalışıyorum. Yapılan ufak hatalar yüzünden ceza ödüyorum. Can sağlığı olsun diyorum. “ Akacak kan başta durmaz “ demişler. 

Trajedi (acıklı) gözüyle değerlendirenlerin sayısı hayli fazladır. Dünya malı dünyada kalır. Haksızlığa uğradığını düşünenler hiç üzülmesinler. amansız bir hastalığa yakalanana dünyanın servetini versen mutlu olabilir mi? 

Düzeltme: Geçen hafta çıkan gazetemizde annemizin taziye ve teşekkür ilanında babamızın soyadı Güney olarak yazılmıştır. Aslı Kemal Güleydir. 1954 doğumlu kardeşim Mesut Güley’in soyadı da Güney olarak yazılmıştır. Mesut Güley, yüksek okul mezunu olup, emeklidir. Eşi sınıf öğretmenidir. 

87 yaşını bitiren anamızı, bayramın birinci günü kaybettik.