Konuşmayı ve tartışmayı kavga etmenin zemini gören bir toplumda uzlaşma ve ortak nokta bulma girişimleri nedense hep sonuçsuz kalıyor. Bir açılımdan diğerine atlanan konuların başdöndürücü trafiğinde gündem değişip duruyor. Kürt açılımı bitmeden, Ermeni açılımı, o bitmeden başka bir açılım ve sonuçsuz kalan polemikler. Kimsenin kimseyi dinlemediği, herkesin ben haklıyım edasında başrolünü üstlendiği bir filmin kahraman oyuncuları.

            Kimisi demokratik açılım laflarının d’sini bile duymak istemiyor. Kimisi demokratik açılımla neyi kastettiğini kendisi de bilmiyor. Kimisi anlaşalım, uzlaşalım derken, bir yandan da gözdağı verip, beni muhatap almayın demeye getiriyor. Kimi alfabeye harf ekliyor, kimi anayasadan kelime çıkarıyor. Kimi bütünlük diyor, kimi kardeşlik. Kimi mektup diyor, kimi dayatma. Kimi konuşalım diyor, kimi asla.

             Farklılıklara odaklanan bir toplumda, benzer olanların vurgulanması ve ortak olan değerler uzaklaşmaya başlar. Herkesin kendi öz değerlerini ve kendi öz benliğini bulma çabası ve bunu koruyup gelecek kuşaklara aktarması toplumun ve yaşamın zenginliğidir. Kendi öz benliğini unutmadan ve yaşatarak ortak olduğu ve bir olduğu toplumun değerleriyle kaynaşması da yaşamın olmazsa olmazıdır. Tarih boyu bir çok milleti içinde barındıran ve onlara kucak açıp bağrında besleyip büyüten bu topraklarda yaşayanlar, aynı ortak kaderi paylaşan bir milletin fertleri olarak tarih sahnesine yazıldılar. Birlikte kurdukları devletin geçmişini ve geleceğini sahiplenip, birlikte sevinip üzülmeye ant içtiler. Fertlerinin mutluluğu için çalışıp çabalayan bir millet olma sözü verdiler. Fakat bir noktada yanılgıya düştüler. Bazıları üstünlük bazıları da ayrılık lafları etmeye başladılar. Farklılığı ayrılık, ortak olanı da üstünlük olarak algılayanlar kendi içlerinde yanılgıya düştüler. Kimsenin kimseden üstünlüğü olmadığını, herkesin aynı kaderi paylaşan ve attıkları adımların doğruluğu ve yanlışlığının sonuçlarını paylaşan bireyler olduğunu anlayamadılar. Sandılar ki, birinin yaptığı diğerini bağlamaz. Sandılar ki, benim varlığım  diğerini etkilemez. Oysa her davranışları, her adımları yaşadıkları ülkenin kaderinde derin izler bıraktı. Birinin yanlışı diğerini yaraladı. 

 

               Bir türlü göremediler, eğitimsiz bırakılan her fert bu toplumun kanayan yarasıdır. Bilemediler aç kalan, yoksul kalan her insan ne yaptığını bilemez ve nereye gideceğinden habersizidir. Amaçları elinden alınmış, gelecek ideali yakılmamış bir beynin meşalesi kendini bir dağın dibinde de bulur,  dört duvarın içinde de. Yıllar yılı yönetilen ve kendi kaderine ortak olma çabasından uzakta tutulan, toprakları kendi elinden alınıp, başkalarınca ekilip dikilen, kiracının kiracısı olan ve asla toprağına sahip çıkamayan insanların, bir gün gelip çaresiz olacağını bilmek istemediler. Her geçen gün yoksullaşan ve içine kapanan, ayrı coğrafi bölgelerin ayrı fertleri olduğu daha çok vurgulanıp, ortak olandan kopan insanları fark edemediler. Oysa herkes aynı bölgelere yayılmıştı. Gitgide daha da çok artan işsizlik, suç oranı, kanunsuz yapılaşma, eğitimsizlik her köşeyi sarıp sarmalamıştı. Neyin ayrı neyin bir tutulacağını bilemeyen bireyler, yüzeysel açılımların yüzeysel laflarında avutulmaya devam edilmekteydi. Bilmem izlediniz mi, Milli takımın sponsoru olan firmanın bir reklamı vardı. Herkesin ortak duygularına seslenen çok güzel bir reklam. Nasıl da güzel ve gerçekti. Milli maçların oynandığı geceler bir bakın, ya da hangi bölgeye hangi eve giderseniz gidin nasıl bir duygu hakimdir görün. O reklamda konuşan kişiyi aynı metinle bir meydanda konuşturun eminim birçok politikacıdan daha çok etki yapacaktır insanların üzerinde.

              İki gün sonra Ramazan Bayramı. Bu bayramda lütfen ortak değerlerimizi daha çok hatırlayalım. Bayramlar en güzel ortak değerlerimizden biri. Yan komşumuzun, kapı komşumuzun bayramını hatırlarken, uzaktaki yakınımızın bayramını unutmayalım. Aynı ülkede aynı duyguyu taşıdığımız insanlara ve aynı kaderi paylaştığımız insanlara, sevgiyi ve anlayışı bu bayram daha çok yansıtalım. Sevgiyle ve dostlukla birbirine uzanan ellerin açamayacağı kapı yoktur lütfen unutmayalım. Bayramınız kutlu ve mutlu olsun.