Şehrin en sevdiğim saati sabah
Şehrin en sevdiğim saati sabah.
Fırınlardan çıkan mis gibi ekmek kokusu, lokantalardan çıkan, sıcacık çorba dumanına katıktır sanki.
Sağdan soldan yavaş yavaş şehre ilk giren çöpcüler, akşamdan kalan, ayıpları kapatırcasına süpürke ve küreklerini ha bi gayret buluştururlar ...
Onlarsız bu şehirde yaşanmayacağını bilirim..
Yerdeki her tükürük, atılan her çöp, kirletilmiş her sokak dışarılara konan kermes gözleme ocakları yerlerde kartonlar ve yanık yağ pislikleri, yapılan hizmete, emeğe saygısızlık gibi gelir bana, utanırım.
Caddelere taşan kasalar, sebze artıkları,çöpler çöpler..
********
"Bırak teşekkürü, gülümsemeyi, selamı bile almadılar ve alınmadılar"
*********
Sn. Opr. Dr. Mehmet Yerebasmaz. Size teşekkür ediyorum. Geçen haftaki yazınızda ne güzel anlatmışsınız biz zor anlayanlara,."Müsadenizle bende yazınızdan alntı yaptım".
Memnun olucağınızı bildiğim için sizinle paylaşmak isterim, benim çöpcü ahbabım var..
Beni her gördüğü yerde muhakkak, çok zor konuşmasına rağmen, bana iyi günler yenge demeden asla geçmez.
Ben de ona kolay gelsin demeden geçmem ve çöpçülerin olmadığı bir şehirin ne kadar korkunç olabileceğini düşünürüm ve onların emeğine her zaman saygı gösteririm...