Yılın tam ortasındayız ama, gerek okullarda gerekse  derneklerde yıl sonu programları, etkinlikleri yapılmaya başlanıldı.
 

İlk ve ortaöğretimdeki öğrencilerimiz yıl boyu çektikleri sıkıntılarını düzenledikleri etkinle  yıl sonu gecelerinde atmaya başladılar bile. Çok sayıda dernek de yıl sonu kermeslerinde hünerlerini sergilediler.
 

Akabinde şampiyon BJK’nın gecesi, devamında Cip Şenliği, düğünler, nişanlar, sünnet törenleri, derken fındık vakti,  bomboş şehir, fiyat beklentisi, geçmişteki alacaklar, piyasadaki kriz.  Yani, bu yıl da geçmişteki yaşadıklarımızın bir ben zerini yaşayacağız. Belki mekanlar farklı, kişiler de değişiklik olacak.
 

Bu güzellikleri hepimiz yaşarken, yapılmayan yapılamayan tersanemizi; yine başladı, başlanılacak denilen raylı sistemimizi, ha geldi, ha gelecek diye gözümüzün yollarda kaldığı doğalgaz bağlantılarımızı unutmuş da değiliz.
 

“Sen gazetecisinin, sen bilirsin. Bu işi bize anlat” laflarıyla o kadar sık karşılaşıyoruz ki, kelimelerle ifade edemem.
 

Derdi, sıkıntısı olan çözüm mercii bizmişiz gibi bizimle muhatap olup, çözüm yollarını  yine bizimle arıyor.
 

Bilinmeli ki, bizim işimiz dinlemek, dinlediklerimizi, ilgili kişi ve kurumlara anlatıp, yine çözümünü birlikte sağlamak.
 

Tabii, bu yazdıklarımızdan alınanlar, gücenenler, tavır alanlar yok değil. Ama bilinmeli ki, hiçbir zaman kendi kendimize sorun çıkartıp, çıkardığımız bu soruna çözüm aramadık. Var olan sorunlara parmak basıp, çözüm aramaya çalıştık.  Bunun dışında kem ne derse desin, kim nasıl tavır takınırsa takınsın hiç önemli değil. Önemli olan Fatsa’nın sorunlarını masaya yatırmak ve çözmektir. Bu dün de böyleydi, bugün de böyle. Yarın da böyle olacak...