Günlerdir arıyorum, meillerimi karıştırıyorum , birisi göndermişti kimdi soruyorum. Kadın gittiğine falan diyorum, kim gönderdi sen mi, o mu falan derken açtım tesadüf, Sn. TÜRKAN SAYLAN vefat ediyor ve benim aradığım yazı ekranda okunuyor. Sn Bekir Coşkun’un köşesinde ....

Paylaşmak isterim bütün dostlarımla:

 

Geçen hafta kaybettiğimiz sevgili ARKADAŞIM İLHAN HAZNEDAR  ve bütün gidenlere ......

 

 

“Kadınlar”gittiklerinde arkalarında daha büyük boşluk bırakırlar.

 

Onlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde “yetim-öksüz” kalan çok olur.

 

Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler dolap diplerindeki kurdeleler....

 

Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar, yetim kalmıştır tabaklar.

..

Bir KADIN gittiğinde hep suyu unutulur  saksıların.

 

Sık, sık boynunu büker -sarı kız-

 

O teki kalmış eski bardağın anlamını bilen olmaz, değerini kimse anlayamaz krom hac tasının..

Balkon artık sesiz,koridor kimsesiz.

 

BİR KADIN GİTTİĞİNDE....

 

Bir kadın gittiğinde ne çok kişi gider;

**

Bir ağır işci,

**

Bir temizlikci,

**

Bir bakıcı, bir bahcivan, bir muhasebeci.

**.

Bir Anne gider...

**

Bir dost...

**

Bir arkadaş..

**

Bir sevgili..

**

Ne çok kişi yok olur bir KADIN gitiğinde ..

KADINLAR arkalarında BÜYÜK bir boşluk bırakarak giderler.

Bir KADIN gittiğinde pek çok kişi gitmiştir aslında.

Ve bir KADIN gittiğinde pek çok yetim bırakmıştır arkasında.

 

NOT:

O kadar güzel bir yazık ki sihirini bozmaktan korkarak, Sn. Türkan Saylan’ı anmadan geçemem.

Dünyanın en korkunç hastalığı olarak bildiğimiz cüzzam ve onu kucaklayarak tedavi  eden büyük Doktor olarak tanıdık ve herzaman  büyük bir saygı ve sevgiyle izledik dinledik.. Gördük, düşündük.  Ve son günlerde çoook üzdük ve çook üzüldük..

Mekanınız cennet olsun.