Herkes bir şeyler anlatacak, konuşacak, yazacak, yanındakilerle paylaşacak, sürecek bu günlerce...

Yalnız farklı olarak. Hepimiz tebesüm ederek paylaşağız, arkadaşımız dostumuz sevgili İlhan hanımla olan  anılarımızı..!

  Önemlidir bence kaybettiklerinizin acısını yaşarken, yani ağlarken tebesüm edebilmek.

Sevgili arkadaşım dostum İhan hanım, girdiği her ortama kesinlikle hoşluk katardı..

Sözleriyle hareketleriyle sizin, ya ablanız ya, can arkadaşınız olduğunu, size hep hissettirirdi...

Asla ondan huzursuzluk duymaz, onunla olmaktan mutlu olurdunuz..

  Benim sevgili İlhan hanımla derin bir dosluğum yıllarca süren arkadaşlığımız oldu.

Gönül verdigimiz Y.S.D. yıllarca başkanlığını yaptı, senelerce çok şeyi paylaştık..

Bugün Fatsamızda, Yardım Sevenler Derneği diye bir dernek hala  varsa ve günümüzde her şeyin, bir birine karışıp, laçkalaştığı  şu günlerde, herkesin güvendiği faliyetlerinden bir an bile şüpe edilmeden uzun yıllardır Fatsamızda yoksulun, hastanın, kimsesizin derdine derman olmaya devam ediyorsa, bunda İlhan hanımın “EMEĞİ ÇOKTUR” İlkelerinden asla taviz vermeden şefkat ve merhametini yoksulardan esirgemeden, yaptığı yardımlarla  fazla göz önünde olmayı da sevmeyen,   çalışmalarıyla  biz geride kalan arkadaşlarına her zaman örnek oldu .

  O bizlerin can arkadaşı, eşlerimizin ablası, çocuklarımızın güler yüzlü (Arkadaş) İlhan teyzeleriydi..! 

Çok üzgünüz,şaşkınız..

Not:

Kederli ailesine bütün sevenlerine sabırların en büyüğünü diliyorum. Mekanın cenet olsun, nur içinde yat  arkadaşım...